Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
~ Sızlanışlarım ~
Bugün düşündüm;ben de gül yetiştiren adamım.Çünkü yaşadığım toplumun içine girdiğimde,insanların arasına karıştığımda şok yaşadığım,garipsediğim bazı tepkilerle (daha doğrusu tepkisizliklerle?Tepkisizlik bir tepki midir peki?) karşılaşıyorum.Bir tek bana mı anormal geliyor bütün bunlar diyorum.
Sahte dünyalar oluşturulmuş,sosyal medya için yaşanan hayatlar ve insanların bunları normalleştirilmesi,toplumsal yanlışlıklar ve insanların bunları da kanıksaması.Misal;yere çöp atan bir insanı kimsenin uyardığını görmüyorum.Halbuki öyle bir tepki vermeli ki toplumun her ferdi o kişi bunu yapmamalı,cesaret bile edememeli.Sokak satıcısı küçük çocuklar,herkes yanından gelip geçer,belki birileri birkaç bozuk para verir,köklü çözüm yoktur,toplumsal tepki yoktur.Önünde yürüyen adam arkasındaki insanı düşünmeden sigarasını üfler mesela,dumanı içine çekmek zorunda bırakılırsın.
Hoş olmayan durumlara karşı toplumsal duyarlılığımızın şu şekle dönüşmesini diliyorum:
9. Hariciye Koğuşundan bir alıntı:
Öyle bir yaşta idim ve öyle bir mizaçta idim ve çocukluğumda o kadar az oyun oynamıştım ve aldatmasını o kadar az öğrenmiştim ki,yalan bana suçların en ağırı gibi geliyordu;ve bir yalan söylendiği zaman insanların değil,eşyanın bile buna nasıl tahammül ettiğine şaşıyordum.Yalana her şey isyan etmelidir.Eşya bile:Damlardan kiremitler uçmalıdır,ağaçlar köklerinden sökülüp havada bir saniye içinde toz duman olmalıdır,camlar kırılmalıdır,hattâ yıldızlar düşüp gökyüzünde bin parçaya ayrılmalıdır filân...
Gül Yetiştiren Adam
Bir tarafta elli yıl evinde oturup inzivaya çekilen, kendini güllere adayan ve torununun ısrarıyla bir gün sabah namazına çıkan roman kahramanının topluma ne denli yabancılaştığı anlatılırken diğer taraftan da modernleşme adı altında dejenere olmuş bir Sitare gözler önüne seriliyor. Birbirinden bağımsız iki karakter, iki zihin yapısı ve iki ayrı dünya, iki hikaye...Romanın sonunda yazar bu iki hikayeyi bir gazete haberiyle birleştirmiştir. Kitabı okurken ‘Evimde elli yıl yaşasam ve elli yıl sonra dışarı çıksam acaba nasıl bir toplum bulurdum karşımda’ sorusu beliriyor. Gül Yetiştiren Adam ile Rasim Özdenören bir dönem, bir sistem eleştirisi de yapar. Toplumsal değişime ayak uyduramayan ve bir nevi küskün bir karakter olarak karşımıza çıkar gül yetiştiren adam. Anlatımını ve kurgusunu çok sevdiğim bir kitaptır diyebilirim.
144 syf.
9/10 puan verdi
Bir yanda onca acısına rağmen güçlü duruşuna hiçbir şeyi umursamayan tavırlarını sevdiğim sonrasında çok kızdığım Sitare. Diğer yanda 50 yıldır dışarı çıkmayan evinde 'Gül Yetiştiren Adam' ..
Rasim Özdenören'in ilk ve son romanıymış bu eser.
Bugün ile dünün doğu ile batının arasında sıkışmışlık.
Belki biz de bugün bize garip gelmesi gereken şeyler tıpkı dedenin torunu gibi olmaması gerektiği kadar doğal karşılıyoruzdur kim bilir..
...
İçinizdeki İslâm'ı gösterin. Çünkü İslam, sizin üzerinizde görünmek ister. İman gizlidir, İslam açık. İman kalptedir, İslam zahirde. İslam şeriatsa şeriat amellerinizde görünmek ister.
Kitabı zor bitirdim vermem istediği mesaj güzel ancak mesajı anlatisi beni çok etkilemedi( usta bir edebiyatçı değilim bu arada) keşke bu kitapla ilgili incelemeleri okumakla yetindeydim
Gül yetiştiren Adam bir roman olmaktan öte nasıl bir duruşum olmalı sorusunu düşündüren bir fikir kitabı etkisi oluşturdu bende. Kırılmış demek biraz yavan kalıyor karakterimiz için, kırılmaktan ziyade eksilmiş ve bi hayli yorulmuş bir adamın etliye sütlüye karışmaz diye kendi köşesinde öylece duruyor izlenimi vermesi ama içten içe gördüğü yanlışlara doğru sorularla müdahale etmekten çekinmemesini okumak düşündürücüydü. Bir şeyleri değiştiremiyorsam ve içime de sindiremiyorsam nasıl davranacağım ? Benim gül yetiştiren adamdan öğrendiğim cevap sessiz bir direniş... Kabullenmemek bir sessiz direniştir benimsememek normalleştirmemek ve ne olursa olsun her koşulda değişmemek ... Bunun için de bir meşgale gerek yüreğinin ketumluğunu bileyleyecek. Karakterin kendini güllere adaması bundandır bana göre.
Direnmek hiç sessiz olur mu? derdim kitabı okumadan önce, olmuş oluyormuş olmaya da devam edecek gibi duruyor...
Gül Yetiştiren Adam
Bir adam ne kadar dışındaysa, bir kadın o kadar merkezinde bu dünyanın. Yaşanmış olanlar boşuna mıydı? Yoksa boşuna mı yalnız kaldı bu adam?
Okurken bir an önce sonuca varmak isteyeceğiniz, Sitare ve gül yetiştiren adamın hikayesi. Yazılanlara, kelimelere değil; resmin tamamına ve iç dünyasına büyüteçle bakmanızı tavsiye ederim.