Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Sevgiye Dair Unutulmuş, Sade ve Nitelikli Bir Roman
Milliyet gazetesi tarafından 1970 yılında tefrika edilmiş, 2006 yılında da Heyamola yayınları tarafından kitap hâlinde yayınlanmış olan Evlerde Sevgi Yoktu, Muzaffer Hacıhasanoğlu'nun pek bilinmeyen güzel bir romanı. Bir çocuğun gözünden aile hayatı, sevgisizlik, taşrada yaşayış, insan ilişkileri gibi mevzulara objektif tutmuş Hacıhasanoğlu, sade bir dille ve basit bir kurguyla romanını kotarmış.
Aile içi iletişimsizlik ve sevgisizlik, anlaşılamama romanın asıl konusunu oluşturuyor. Anne ve babasından sevgi görmeyen roman karakteri Mehmet, babasının ölümü ve annesinin kocaya varma isteğiyle ailesini terk eder. Aradığı sevgiyi bulamayan Mehmet yeni bir hayat kurma ya da kaçıp kurtulma düşüncesiyle evini, annesini ve kardeşini arkada bırakarak kaçar. Romanın sonu böyledir.
Asıl mevzuu sevgisizlik olsa da, Mehmet birçok gerçekle yüzleşir çocuk yaşında. Zengin yoksul karşıtlığı, öğretmenlerin bile ekonomik durumlarına göre çocuklar arasında ayrım yapması, taşrada yaşayış mahalle baskısı gibi birçok konu romanda işlenir ve çarpıcı tespitlerde bulunulur. Romanın bir diğer özelliği de sık sık sevgisizliği satır aralarında vurgulamasıdır. Kurduğu devrik cümlelerle, yer yer şiirsel bir dil kullanarak meramını etkili biçimde anlatır.
Mehmet karakteri sevgiyi arayan, aile içinde sürekli onun yokluğuyla ızdırap çeken bir tipolojik karakter olarak "tutunamayan" bir tip olarak da yorumlanabilir. Birçok yoruma açık, sade, etkili ve güzel bir romandır Evlerde Sevgi Yoktu. Okunması ve edebiyatımızda hak ettiği yeri edinmesi dileğiyle.
Sevgiyi arayışını romanı
Evlerde Sevgi Yoktu, bir çocuğun gözünden anlatılan, "aile", "çevre" ve "sevgi" mefhumları etrafında dönen bir roman.
Bana "Çavdar Tarlasında Çocuklar" romanını hatırlatan bu eser, Türkçede yazılmış türünün ender örneklerinden biri. Baş kahramanın bir çocuk olduğu roman, yetişkinlere tekrar büyümenin ne olduğunu duyumsatırken, sevginin değerine de bilinçli ve özel bir vurgu yapıyor.
1062 syf.
·
Puan vermedi
Kitaptan, eserden ziyâde çevirmenden ötürü zevk vermeyen, sinirlendiren, dikkati dağıtan bir okuma oldu. İyi bir yayınevinin (İş Kültür) sıradan, gelişigüzel çevirisi nasıl olur öğrenmek isterseniz buyrun. Rusça değil Türkçe yazılmış bir roman gibi de okunabilir pekâlâ.
Alay etmek, tasavvur etmek, kızarmak, suratını asmak, sert bir şekilde demek,
Devrim Öncesi Edebiyatında Ütopya: Kızıl Yıldız (1908) Örneği
Dikkat: Tatkaçıran/oyunbozan içerir.
Devrim Öncesi Edebiyatında Ütopya: Kızıl Yıldız (1908) Örneği
Ulaş Başar Gezgin
Ekim Devrimi öncesinde bilim-kurgu romanlarına da ütopya yazınına da bir ilgi oluşmuştu; ancak ütopyanın bilim, teknoloji ve felsefenin yarı-gerçekçi sacayağına oturtulup bir gelecek umuduna çevrilmesi çabası en çok da,
Cemil Kavukçu’nun okuduğum ilk kitabıydı. Ama son olmayacağına eminim artık. Utanarak söylüyorum ki öykü yazarı olduğunu yeni öğrendim. Öykü yazmanın nasıl bir his olduğunu, hayatta hangi yaşanmışlıkların öykü olup olamayacağını da bu kitapla öğrendim.
.
Çok yalın ve akıcı bir dille yazılmış olan kitabın ilk bölümlerinde Cemil Kavukçu; kendi yazım yöntemlerini, öykü hakkında düşüncelerini ve neye göre öykülerini seçtiğini yaşamından örneklerle sunuyor.
.
Kitabın devamında ise sevdiği öykücülerden ve onların bazı eserlerinden bahsediyor. Alice Munro, Andre Gide, Ernest Hemingway, Muzaffer Hacıhasanoğlu, Fadime Uslu, Mihail Bulgakov bize tanıttıklarından birkaçı.
.
Yeni yazarlar yeni kitaplar tanımak için kısa bir vakit ayırmanız yeterli bu kitaba.
.
Özetle öykü yazmak ve okumak istiyorsanız öncelikle Örümcek Kapanı’nı okumalısınız.
.
Edebiyatla kalın.
Cemil Kavukçu günümüzün önemli öykücülerinden. Öykücü denince insan bir durup düşünüyor. Çehov ve Sait Faik'ten başka öykücü var mıydı ki? Bin kitaptaki en beğenilen ya da en popüler öykü kitaplarına baktığımızda, direkt öykücü diyebileceğimiz bir yazar göremiyoruz (Zweig belki, ama o da gazeteci aslında) Hemen hepsi çeşitli türlerde eserler
Bu kitabı, yazmaya çalıştığım bir kitap için ararken buldum. Tamamen şans eseri. Sonra Selim İleri'nin kitap hakkında yaptığı küçük yorum beni çok etkiledi. Kitabı buldum, aldım, okudum. "Bende benzer durumları yaşıyorum." Dudaklarımdan dökülen tek cümle bu oldu. Kesinlikle okunmalı, dediğim kitaplardan