Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Bilimkurgu kitaplarını, barındırdığı felsefe için severim genellikle. Heinlein’ın eserlerini ortaya çıkardığı döneme, Clarke ve Asimov ile birlikte, “altın çağ” denmesini ise hiç bu denli anlamlı bulmamıştım. Bu kitap gerçekten muhteşem!
“İnsan” nedir acaba? Bu kalıbın içinde yaşarken ne kadar anlamaya çalışıyoruz acaba? İhtiyaç duymuyoruz belki de doğuştan “Dünya vatandaşı” olduğumuzdan. İnsan, insanın zaafları, kültür ve onun insana yaptıkları, “doğuştan” sandığımız ama yalnızca bir öğrenme süreci olan kimi davranışlar… ince ince anlatılmış kitap boyunca. İnsanın özü her şeye muktedir aslında, toplumsal sistemler de insan davranışından bağımsız olarak anlaşılamaz ve toplumsal yaşantıda karşımıza çıkan olumsuz şeyler de asla tesadüf değil.
Ben gerçekten çok etkilendim. Bu derin felsefenin yanında eserin dili de gerçekten eğlenceli. Heinlein’ın kelimeleri keyifli hissettiriyor, tabii bu eseri muhteşem çeviren Kağan Çam’ın etkisi inkar edilemez. Kitap başucu kitaplarım arasında yerini çoktan aldı.
Yaban Diyarlarda Yabancı
Mars'a keşif olarak gönderilen 8 kişilik Elçi Ekibinden hiçbir haber alınamamasından yıllar yıllar sonra Şampiyon ekibi Mars'a yolculuk yaptığında Marslılar tarafından yetiştirilen Valentine Michael Smith, Arz gezegenine getirilmesi.
Ve halkıya ilk kez tanışan Mike'ın insan ırkı ile karşılaşması ve cinsiyet, din gibi daha önce alışık olmadığı kavramlara alışma süreci anlatılıyor.
Mike telepatik güçleri sayesinde insan ırkı tarafından mesih gibi algılanacak ve kötülüklerle dolu dünyada iyilik ve sevgi için çabalayacaktır.
SİZ TANRI'SINIZ, BEN TANRI'YIM VE GROKLAYAN HER ŞEY TANRI'DIR.
"Kaosla dolu dünya, sevgi yaymak isteyen birinin varlığına hazır mıdır?"
Heinlein öyle bir eser yazmış ki en değişmez yargılara ben sahibim diyen insanı bile, sahip olduğu her düşüncede şüpheye düşürebilir. Ve bunu bir fikri benimsetmeye çalışarak da yapmaz, sadece bir şeyler anlatır. İçine doğduğumuz, tanıdığımızı zannettiğimiz bu dünyayı bize yeniden anlatır ve bir bakmışız evlilikten demokrasiye, hukuktan dine kadar her şeyi yadırgar ve sorgular olmuşuz.
Mars... Hayallerimizdeki ikincil yuva. Günümüzde de hâlâ umutla yaşam belirtisi aranan bu gezegene ilk kez bir keşif aracı gönderiliyor. Gönderilen araçtaki herkesin öldüğü zannedilirken aradan 25 yıl geçtikten sonra ikinci bir keşif aracı daha gönderiliyor. Öğrenildiğine göre ilk gönderilen araçtaki bilim insanlarından biri hamile kalıyor ve Mars'ta bir insan doğuyor. Valentine Michael Smith... Mars'tan Gelen Adam... Yaban Diyarlarda Yabancı... Marslılar tarafından büyütülmüş, Dünya'ya ait bütün öğretilerden habersiz olan Smith, Marslı Eskiler'in de izniyle Dünya'ya getiriliyor. Bütün gezegende büyük yankı uyandıran bu olay sonrasında durmak bilmez bir olaylar silsilesinin içerisinde buluyoruz kendimizi.
Bilim Kurgu Klasikleri serisinden okuduğum en iyi eser buydu. Bilim kurgu unsurlarının rahatsız edici olmadığı, hiciv yönünün oldukça baskın ve mükemmel kullanıldığı, şiddetle tavsiye edeceğim bir eser.
Öncelikle hepinizi Grokluyorum sevgili 1K ailesi. Yazarı ve çevirmeni tebrik etmeden yola çıkmak istemiyorum. Tebrikler çok güzel olmuş kitap, ellerinize sağlık. Kitap bir Mars görevi sırasında doğup orada Marslılarla büyüyerek insan anatomisinde Marslı kafasında bir insanın Nasanın şu gizli dosyalar belgeselleri tadında dünyaya getirilmesiyle başlıyor. Ve tabi ki ardından bu gizli dosyanın ortaya çıkması, yasal süreçler, etik, varlık felsefesi vs derken kitabın içinde kayboluyorsunuz. Yalnız o kadar güzel kayboluyorsunuz ki kitap bitmesin istedim fakat her güzel şeyin sonu olduğu gibi kitapta bitti. Marslının dünyaya gelmesiyle başlayan kitabın gelişme bölümünde Marslımız ve yanında ona dünyada rehberlik eden bir hemşiremiz bulunuyor. Yaşadıkları çeşitli olaylarla insanlığa dışardan bakma imkanı buluyorsunuz. Kendinize bu bölümde gerçekten her canlının yaşama hakkı olup olmadığını varsa bu canlının herkesi bir anda yok edecek güce sahip olması bir şey değiştirir mi, aslolan canlı hayatın korunması mı,
insanlığın/dünyanın vs. korunması mı yoksa Nasa haklı mı minvalinde sorular soruyorsunuz. Ve kitabın sonunda şok olarak kitabı bitiriyorsunuz. Uzun uzadıya şurda bu oldu burda bu oldu demek istemiyorum bana göre kitabın tadı kaçıyor hemde yorumu okuyan kişi kitabı okurken inceleme yapanın gözüyle okumuş oluyor o yüzden suya sabuna dokunmadan bilim kurgu severlerin seveceği bir kitap olduğunu söyleyerek kitabı tavsiye ediyorum.
700 sayfalık kitabı gerçekten zorla 10 günde okuyabildim. Zamanında Mars'ta unutulmuş bilim insanlarının, orada doğup yaşayan çocuklarının, gezegen üzerinde hak talep edebileceği endişesiyle başlayıp, abuk sabuk cinsel ve politik meselelerin birlikte devam ettiği bir kitap. Heinlein iyi kasmış. Şaheser çıkartmaya çalışmış. Başta okuyucuyu çekmek için zekâsını kullanmış ama kitabın ilerleyen kısımlarında olayın büyük oranda cinselliğe dönüşmesi hikayeyi basitleştirip yormuş. Dindar bir insan olmamama rağmen kitaplardaki cinselliğin sınırlı tutulmasından yanayım.
marslılar tarafından yetiştirilen mike'ın insanları groklama (marsça, en yakın karşılığı "anlamak" olur sanırım) çabası. mike'ın insanlardan insanlığı öğrendiği ve onlara tanrı olduklarını öğrettiği hikaye güzel bir hikaye olmakla birlikte çok gereksiz ayrıntıların uzayıp gitmesi sonucu yorucu bir okuma tecrübesine sebep oluyor. çok güzel fikirler, dinler ve insanlık üzerine üzerinde düşünülmesi gereken önemli konular içeriyor aslında, ama bunun yanında rahatsız edici yönleri de var. özellikle cinsiyetçi yaklaşım kitaba dair en çok canımı sıkan şey. bu kadar saf ve temiz bir karakterin anlatıldığı hikayenin; "on seferden dokuzunda bir kadının tecavüze uğraması kısmen kendi suçudur", "bütün genç kadınlar birbirine benzer", ya da "bir kadınla evlenmek istiyorsan ona pahalı hediye alacaksın" gibi cümleler barındırması oldukça can sıkıcı. (cümleleri aklımda kaldığı gibi yazdım) böyle düşünceleri baş karakterlerin ağzına yerleştiren bir kitaba da sempatim azalıyor ister istemez. ayrıca güzelim hikayenin sıklıkla erotik bir bilimkurgu parodisine dönmesi de beni sıkan başka bir nokta. bir klasik olduğu kanımca şüphe götürmez ancak yine de stranger in a strange land denildiğinde ben ilk iron maiden şarkısı olanı hatırlayacağım.
İthaki Bilimkurgu Klasikleri serisinden okuduğum 34. kitap oldu... Biliyorum, bir kısmınız bu şekilde başlayan incelemelerimi özledi, bir kısmınızın da "geldi yine tipini sevdiğim" dediğini duyar gibiyim.
Evimize hapsolduğumuz, sokağa çıkma yasaklarının ilan edildiği şu korona günlerinde bilimkurgu kitaplarına dönmenin en uygun
183 syf.
10/10 puan verdi
Merhaba Sevgili 1000K Okurları,
Bugün sizlerle Nilgün Marmara hakkında hasbihal etmek istedim. Bu incelememdeki öncelikli amacım ufak da olsa sizleri Nilgün Marmara ile tanıştırmak ve bu eseri hakkında o küçük anekdotu sizlerle paylaşmaktır. Özellikle söz konusu şiir ise ben şiiri anlamanın yolunu şairi tanımaktan geçtiğine inanıyorum. “Acaba
Güzel bir kitap ama bilim kurgunun daha ağırlıklı olmasını istediğim bir eserdi. Çok fazla goygoy vardı tabi hoştu ama tekrara girdikten sonra ben biraz sıkıldım. Din, mülkiyet, adaptasyon, insan psikolojisi ve cinsellik konularında yazarın çok farklı tespitlerinin olduğu bir kitap. Kitabı sevmemin en büyük sebebi Jubal gibi bir karakterin olması ne kadar da yaşlı bir bunak olsa da onun iyi niyetli natüralist zampara halini sevdim.
Konumuza gelecek olursak Mike marsta doğan bir insan evladı ve eskiler tarafından büyütülmüştür. Gün olup bizim gezegenimizdekiler onu dunyaya getirip olaylarin olayları kovalaması şeklinde bir kitaba konu olacak şeyler yaşamasıyla karşımıza eser çıkmış.Ama kitapta sevmedigim şey çok fazla sonlara doğru cinselliğin baya artması ve bilim kurgudan çok her şeyin cinsellikle son bulması.
Yani konu güzel ama bunu 700 sayfada daha güzel işleyebilirdin sayın yazar. Puanım Jubal için. Ama kitap kesinlikle kendini okutuyor o ayrı. Robert Heinlein çok başka bir adam.
Ve evet unutmadan Groklayın!