Romanın kalıplarını yıkıyor Nihan Kaya, bitirilmemiş hikayeler; hikayeler arasında kurulamayan bağlar, kitabın sonunda açıklığa kavuşuyor. Hayat dediğimiz şey hiçbir zaman tamamlanmıyor aslında, ölüm var; yarım kalıyor, eksik kalıyor. İşte bu yüzden hiçbir hikayeye bir son yazılmıyor... Her hikaye birbirinden bağımsız görünüyor, hepsi birbirinden birer parça barındırıyor. İnsanın olduğu her yerde biraz acı var ve de umut. Acılar da hayat gibi bir yerde yarım kalıyor, umut başlıyor; umut yarım, acı ortaya çıkıyor.
Kadın evde de aşkta da Sibirya'da da köyde de aynı şeye işaret ediyor. Acı çekiyor, dışlanıyor, seviliyor, dövülüyor, öldürülüyor; yine de yeniden doğuyor, yine doğuruyor, yeniden var oluyor. Döngü aynı, isimler olaylar farklı olsa da. İsyan ediyor, haykırıyor, bazen sadece susuyor çünkü biliyor, dünya etrafında dönmüyor. Yine de doğuyor küllerinden, var olmaya devam ediyor...
