Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Koşulsuz seven ve affeden anne baba değil,çocuktur
Bu bir ebeveynlik kitabı değil. Kişisel gelişim kitabı hiç değil...Bu, çocuklarla hayatı kesişen herkesin ama herkesin okuması gereken bir kitap.
Eğitim fakültesi bitirmiş biri olarak, çocukları yeterince tanıdığımı, yeterince bilgiye sahip olduğumu, bir gün çocuğum olduğunda bu tarz kitaplara ihtiyacım olmayacağı önyargısına sahiptim. Ta ki bir
Nihan Kaya'dan okuduğum ilk kitaptı bu. Okurken o kadar farklı duygular hissettirdi ki, bu kitap için bir inceleme yazabilecek yeterliliğe sahip olmadığımı düşündürdü bana.
Aslında bir değil iki kitap okuduğumu hissettim. Çünkü iki farklı bakış açısıyla, iki farklı kişinin gözünden anlatıyordu hayatı. Böyle bir kitabı beğenip geçmek istemedim.
160 syf.
7/10 puan verdi
seni feda etmek istemem
Seni feda etmeyeceğim ama nasıl tamam etmeyelim çocuklara kadınlara karşı daha dikkatli olalım elimizden geleni yapalım ama zor be Nihan seni feda etmeyeceğim demekle olmuyor o iş öyle...
Yazarımız kadınlar ve çocuklar üzerine yaklaşık 15 tane kısa kısa hikayeyi tek bir ana tema üzerinde birleştirmiş en uzun hikaye kendi hayatını anlattığı kısım ya da ben öyle tahmin ettim.
Yazarımız kızgın yazarımız mutsuz yazarımız bir şeylere sinirli anlatmak istedikleri çok güzel ancak dikte ettiği fikir çok ütopik insanların dini duyguları ve anlatmaya çalıştığı kısım birleştirmek istediği parçalar yanlış. Kitap akıcı değil çılgın hiç değil, "ben yaptım,oldu" olmamış.
Ana tema çok güzel konu güzel ama anlatış tarzı zor. Yazara hak verdiğim o kadar çok bölüm oldu ki ancak kör göze parmak sokar gibi böyle anlatılmaz. Tek derdi sosyal medya gibi geldi bana.
Duraklama dönemim için çıtır çerez bir kitaptı.
Bence tüm erkekler okusun.
Kadınlar okumak için düşünmesin bile...
Söylediğine göre Nihan Kaya bu kitabı İyi Aile Yoktur ve İyi Toplum Yoktur'dan sonra serinin üçüncü kitabı olarak çocuklar için yazmış. O yüzden kısalığına birşey diyemiyorum. Zira 25 dakikalık oldukça kısa bir okumaydı. Muhtemelen yazması de maksimum 55 dakika sürmüştür.
Nihan Kaya psikolog değil. Pedagog da değil. O zaman çocuk kitabı
Feda etmeyelim, feda edilmeyelim ..
Feda etmek; bir şeyi gözden çıkarmak, bir şeyi bir şeyin uğruna vermek... Feda etmek, dışarıdan çok masum görünen bir sözcük. Ama bir de Nihan Kaya'dan dinleyin feda etmenin hazin öyküsünü.. Çok sevdiğim yazar yine muazzam kalemi, hikaye anlatıcılığı ile müthiş bir esere imza atmış. Görmezden gelinenler, sesini duyuramayanlar, korunamayanlar için dile gelmiş sesler, sözcükler...
"İçinizdeki çocuğun sizden başka hiç kimsesi yok!! Anladınız mı hiç kimsesi! Siz onu korumazsanız hiç kimse korumaz o çocuğu sizin yerinize"
"Fiziksel değil ama ruhsal doğumumuza tüm dünya karşı. Yine de doğuyoruz. Onlara rağmen doğabildiğimiz kadar varız bu hayatta."
"Bizi herhangi bir şey için feda eden biri, bizi seviyor olabilir mi? Bizi feda edebilen birinin sevgisi, gerçek sevgi olabilir mi?"
"Bu dünyadaki en görünmez acılar, bir çocuğun çektiği acılardır."
"Dünyada hiç kimse, bir başkasının hislerinden mesul değildir. Çocukların hisleri hariç..."
"Var olmak ve yaşamak birbirinden ayrı şeyler. Yaşama hakkımıza hemen herkes saygı duyuyor. Ama var olma hakkımıza saygı, çok daha az rastlanan bir şey."
"Evet, hayatta kaldık..Ama hayatta kaldık diye... ölmedik mi?
Öldük, ölüyoruz ama her gün yine yeniden köklerimizden doğuyoruz. Yaşamanın tekrar tekrar kendini doğurmak olduğunu, içimdeki çocuktan başlayarak her çocuğun korunması gerektiğini ve bunu ancak bizlerin yapabileceğini hatırlattığın için çok teşekkür ediyorum canım yazarım..
Bu kitabı hiçbir araştırma yapmadan, sadece şu alıntının* tamamını okuyabilmek için sipariş etmiştim ve pişman olamadığımı belirtmek isterim.
* Uzun bir yolculuktan sonra eve dönmek gibisin.
“Eve geri dönmek” gibisin…
Kitabın kapağını ilk kez açmak gibisin.
İçimden hiç dışarı çıkmamak gibisin.
Dümdüz bir yola alabildiğine koşmak gibisin.
..
Yaşlanmadan ölmek.. gitmeden varmak.. hiç aramadan bulmak gibisin.
İçime doğmuş orada, orada kalmış gibisin.
..
Susmak ama hep anlatmak gibisin.
Kitabı okumaya başladığımda ise o satırların gelmesini iple çekmek yerine varlıklarını bile unuttuğumu fark ettim. Olaylar ve anlatım beni çevremden soyutlayıp tamamen farklı bir dünyaya bıraktı adeta. Yeri geldi gülmekten kendimi alamadım yeri geldi hüzünlenmekten. Ama en çok da kafa karıştırıcı olması beni cezbetti. Kafa karıştırıcı diyorum çünkü kitap her ne kadar "gerçek" ve "roman" başlıklarına ayrılmış olsa da yazar okuyucusunu, bir şizofrenin başından geçenlerden neyin gerçek neyin hayal olduğunu, hatta "gerçek" başlığı altında anlatılanların dahi gerçek olup olmadığını ayırt etmeye itiyor. Beğenerek okuduğum ilginç bir romandı. :)
