Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Abdülhak Hamit'i yalnızca Makber şiiriyle tanıyan, ölüm şairi olarak bilen bir nesle okutulması gereken bir kitap. Onun bambaşka bir yüzünü tanıtan Can Dündar'ın ise üslubu akıcı, içeriği zengin.
Hayat, kime ne zaman merhamet edeceği, hangi çocuğunun ne zaman başını okşayacağı belli olmayan bir anneydi. Ne zaman ne kadar süt vereceğini bilemediğimiz koca memeli bir anne… Gözünü bile kırpmadan sütüne zehir katacak kadar hain ve memesinden kan çıkarma pahasına süt verecek kadar şefkatli… İri memelerinin üstünde yatırdığı yavrusuna huzur verdiği gibi, aynı memelerle boğabilirdi de onu. Hangi yavrusu ona güvenebilir ya da ona güvenmeden nefes alabilir ki? Emdiği bu memeden zehirlenmeyi göze almayan çocukları, açlıktan ölmeyi peşin kabul edenlerdir. Bu aşüfte annenin kör çocukları, onun bir tarafını görmezler: Ya güven veren kısmını ya da hain kısmını. En acılı çocukları onlardır: Saf güvene kananlarla, hiç güvenmeme tabutuna girenler…” (Kitaptan)
Kitabı şuan okuyorum ara ara incelememi düzelteceğim okudukça. Yazarın kalemi ve üslubu güzel. Olaylara girmeden önce ki tasfirleri hoşuma gidiyor amma velakin yazar düşüncelerini sürekli okuyucuya vermeye çalışmış. Uzun saçlı birine kız görünümlü cinsi sapık demesi bana çok absürd kaçtı. Sürekli kızları aileleri korumazsa kötü yola düşeceklerini vurgulamış. Adamın kızına güvenmesini saflık olarak görmüş kızı ne kadar kötü niyetli olsa da bu adamın salaklığını gösterdiğini sanmıyorum. Erkeklerin hep kötü niyetler beslediğini vurgulamış kitap içerisinde. Yazar açıkçası garip geldi. Kitabı bitirdikten sonra ki görüşlerimi de yazacağım. İyi okumalar dilerim.
312 syf.
10/10 puan verdi
Makber kelime anlamı mezara denk gelir. Abdülhak Hamit Tarhan'ın nezdinde ise eşi Fatıma ile beraber gömdüğü duygularının her halinin bütünüdür. 1886'da, mersiye türünde yazılmıştır, 295 bent ve 2360 mısradan oluşur. Teknik bilgiler inanın gereksiz kalıyor bu eserin hüznünün yanında. Tarhan, hayatının en iyi dönemlerinde kaybetti eşi Fatıma Hanımı. Bütün mutluluğunu bıraktı o Makber'e ve bize de geride kalan hazin bedeniyle anlattı bütün o duygularını. Ona olan sevgisini, en güzel şekilde sunan yazar, ölen eşinin naaşını gemi ile istanbul'a getirirken başlamıştı bu eserine. Makber'e girmeden önce orada duruyordu Fatıma Hanım ve başında Abdülhak Hamit. Bir insanın, başına gelmesini en isteyeceği olay olmuştu ve Fatıma, soluksuz orada yatıyordu. Soluk olmayı denedi ona, yazarak. Başaramayacağını bile bile, ümitsizce denedi. Fatıma'ya nefes aldıramadı belki ama gerisinde bu güzel eseri bıraktı bizlere. Genç Werther'ın Acıları beni etkilemişti en çok böyle ama yok hayır, Makber daha derindi. Okunması elzemdir.
Son zamanlarda soluksuz okudugum essiz kalemlerden biri. Cem Mumcu yu bu kadar gec tanidigim icin pismanim. Her bir karakter bu kadar guzel bir Turkce ile betimlemesi cok guzeldi. Kurgu enfesti... Ve sonu... Kapagi kapatirken yureginde ince de olsa bir sizi birakiyorsa o kitap hayatina birsey katmis demektir... iste o kitaplardan biri oldu...
Kitap bittiğinde, hikayenin alevi elimdeydi sanki.. daha önce böyle bir deneyimim olmamıştı, çok etkilendim anlatım şekli ve hikayenin kendisinden...Özellikle küçük Muhammet den.. Sanki hikaye içinde hikaye vardı bu yazıda; az cümleyle anlatılmış, sade fakat derin..Karakterlerin tümü ayrı ayrı başka kitapların kahramanları olabilirlerdi sanki sayfalarca anlatılarak..