Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Henüz hiç inceleme yapılmamış ve yazarin en az okunan kitabı! Bu durum beni üzdü. Pedro Paramo'dan sonra Juan Rulfo okumaya devam etmeliyim diye düşündüm ve elim önce bu kitaba gitti. Altin Horoz hacimsel olarak bir kısa roman sayilmakla birlikte, içeriği göz önüne alındığında roman kabul ediliyor. Hatta yazarın 2.romani.
Kitap öncelikle 68. sayfaya kadar "Altin Horoz" romanından ibaret. Sonrasinda hem Altin Horoz hem de Rulfo'nun diger eserleri hakkinda inceleme yazıları mevcut. En son kısımda ise yazara ait çeşitli oykulerden oluşuyor.
Pedro Paramo'daki büyülü gerçekçilik ogeleri burada yok, daha ayakları yere basan bir kitap. Daha yüzeysel okuyuculara dönük oldugu düşünülmüş ve senaryo tarzi bir eser oldugu yönünde eleştirilmiş. Bence yazara başlamak için güzel bir eser fakat sadece Altin Horoz ve sonundaki hikayeler okunmalı. Çünkü eleştirel kısımları anlamak için yazarin diger kitaplarina dair bilgi sahibi olmakta fayda var.
Sembolizmi bu kadar yoğun kullandığını, yazarin tarzını anlama hususunda oldukca guzel düşünülmüş. Keske Pedro Paramo kitabına da bir önsöz/sonsöz ekleyerek benzer birkac satir yazılsaymış. Ben sondaki öykülerden "Ölümden Sonra"yi da cok beğendimi ifade etmeliyim. Okuyacak herkese keyifli okumalar dilerim!
kimin konuştuğunu kaçırdığım yerler oldu. yani pedro mu konuşuyor, juan mı, dorotea mı ya da susana mı? ama sonradan bilerek yapılmış olduğunu düşündüm ve devam ettim. byülü gerçekçilik akımı ve zaman çizelgesi meksika devrimi’ne dayanan güzel bir kitap.
Pedro Paramo
Juan Preciado, annesinin vasiyeti üzerine hiç tanımadığı babası Pedro Paramo’yu bulmak için Comala isimli bir kasabaya gider. Issız sokaklarda dolaşan, evlerdeki çatlakların arasından fısıldayan, mezarından konuşan ölüler. Gerçekle hayalin, geçmişle bugünün birbirine karıştığı, kimin canlı, kimin ölü olduğunun belli olmadığı bir hikaye.
Juan, eser boyunca babasının acı çektirdiğin insanların yakarışlarını dinler. Babası, tahmin edilenin aksine kötülük temsili bir insandır, tüm hayatı boyunca da sayısız insana kötülüğü dokunmuştur.
Arka planda 20. Yüzyıl başlarında Meksika’sının feodal yapısına, siyasi sorunlarına, halk ayaklanmalarına değinse de bence bu biraz geri planda kalmıştı.
Yazarın, Pedro Paramo karakterinde hiç fikir beyan etmeden, yanlı cümleler kurmadan “kötülüğün” resmini çok iyi çizebildiğini düşünüyorum. Birkaç farklı karakter üzerinden baba-oğul ilişkilerini de ele almış. Babasının zorbalığının arkasına sığınarak her şeyi ve herkesi kendine hak gören Miguel, terk edilip aranıp sorulmamış olan Juan ve farklı annelere sahip olan, ama asla bir babaya sahip olamamış, kabul görmemiş birçok çocuk. Karakterin ölümü bile bu oğullardan birinin elinden olacaktır.
Ve belki de beni en çok etkileyen yönü; bu kadar kötü olan bir insanın Susanna’ya olan sonsuz aşkı.
Kalbi kötülük dolu olan insanların “güzel” sevebileceğini hiçbir zaman düşünmemişimdir. Bu fikrim hala değişmiş değil ama böyle bir karakter, fikrime inancımı bir parça da olsa sorgulamama neden oldu.
Spoiler içermez..
Juan Rulfo’nun tek romanı olan Pedro Paramo, 120 sayfa olmasına rağmen öyle bir çırpıda bitecek türden bir kitap değil. Yazar bu kitabıyla İspanyol edebiyatında bir dönüm noktası olmuş. Gabriel Garcia Marquez’ in bu kitabı bir gecede iki kez okuduğu söyleniyor. Hatta Yüzyıllık Yanlızlık eserindeki Macondo köyünü oluştururken, Juan Rulfo’ nun Comala’sından etkilenmiş.
Kitabın arkasındaki tanıtım yazısı ve kitap kapağının canlılığı ile çok farklı beklentilere girmiştim. Sanırım bende bizim Yeşilçam filmlerine benzer bir ağa beklentisi oluşmuş olacak ki, arada eğlenebileceğimi falan sanmışım. Ama tamamen hüzün, günah, sefalet ve haksızlık dolu bir kitap. Yabancı basımlarda çok daha uygun kapaklar mevcut...
Aşağısı spoiler olabilir..
Ölüler şehri Comala’ ya babasını görmeye gelen Juan, aslında hayaletler şehrine geldiğinin farkında değildi tabi.. Hayaletlerin konuşmaları ve anıları ile, Juan’ ın anı arasındaki geçişlerde belirsizlikler olduğu için sık sık okurken sayfa başı yaptığım oluyordu. İlk okumada ne okudum ben şimdi diyebilirsiniz. Ama kitabı ikinci okumada çok daha iyi anlayacaksınız diye düşünüyorum. Bitirir bitirmez tekrar okuduğumda, sıralı olmayan zaman dizimi nedeniyle anlamlandıramadığım birçok nokta netleşti. Böyle bir eserin bu kadar az okunması ve bilinmesi çok üzücü.. İyi ki okumuşum dediğim eserlerden oldu..
Gabriel Márquez, “Pedro Paramo gibi bir kitap yazmış olsaydım ne yazarlığımdan kaygı duyardım ne de hayatım boyunca başka bir şey yazmak isterdim” diyor. Hatta Yüzyıllık Yalnızlık romanında mekân olarak Juan Rulfo’nun Pedro Paramo eserinde yer alan hayalet köy Comala’yı kullanıyor.
Pedro Paramo, Juan Rulfo’nun yaşamı boyunca yazdığı iki kitaptan biri. Geleneksel zaman sıralamasına uyulmadığı için öyle bir solukta okunamıyor kitap .Fakat roman teknikleri ile ilgilenen okuyucular için eşsiz bir yapıt olduğunu söyleyebilirim. Büyülü gerçeklik dediğimiz doğa üstü olaylarla karşılaşıyoruz eserde. Mekân ve karakterler doğaüstü olaylarla uyum içinde.
Eser “Comala’ya geldim, çünkü bana babamın burada yaşadığı söylendi.Pedro Paramo adında biriymiş.” cümleleriyle açılıyor.Annesi tarafından Comala adlı bu hayalet kasabaya gönderilen Juan Preciado orada ölülerle ve ruhlarla karşılaşıyor.Hışırtılar, fısıltılar, yankılar, kahkalar...Tüm sesler ölüler aleminden geliyor. Çok katmanlı romanda Juan Preciado’nun babası Pedro Paramo; yasaları yok sayan, kasabalıyı sömüren tembel, kurnaz, ahlaksız bir adam. Başka başka kadınlardan olan oğullarının yaptığı ahlaksızlıkları görmezden gelen bu ruhsuz adam, tüm ömrünce tek bir kadını seviyor. Susanna San Juan...
Meksika halk geleneğinden örneklere de yer veren romanın içinden bir şarkı örneği ile bitireyim tanıtımımı.
“Sevdiğim bana bir mendil verdi
Kenarları gözyaşıyla oyalı. “
Kitapta kusur aradim ama bulmak zor. Bunca zaman okumamam ayıp ama belki bunca zaman baska şeyler okuyarak bu kitabin seviyelerine gelebildim belki de. Kimbilir. Eşsiz bi kitap.