Gabriel Márquez, “Pedro Paramo gibi bir kitap yazmış olsaydım ne yazarlığımdan kaygı duyardım ne de hayatım boyunca başka bir şey yazmak isterdim” diyor. Hatta Yüzyıllık Yalnızlık romanında mekân olarak Juan Rulfo’nun Pedro Paramo eserinde yer alan hayalet köy Comala’yı kullanıyor.
Pedro Paramo, Juan Rulfo’nun yaşamı boyunca yazdığı iki kitaptan biri. Geleneksel zaman sıralamasına uyulmadığı için öyle bir solukta okunamıyor kitap .Fakat roman teknikleri ile ilgilenen okuyucular için eşsiz bir yapıt olduğunu söyleyebilirim. Büyülü gerçeklik dediğimiz doğa üstü olaylarla karşılaşıyoruz eserde. Mekân ve karakterler doğaüstü olaylarla uyum içinde.
Eser “Comala’ya geldim, çünkü bana babamın burada yaşadığı söylendi.Pedro Paramo adında biriymiş.” cümleleriyle açılıyor.Annesi tarafından Comala adlı bu hayalet kasabaya gönderilen Juan Preciado orada ölülerle ve ruhlarla karşılaşıyor.Hışırtılar, fısıltılar, yankılar, kahkalar...Tüm sesler ölüler aleminden geliyor. Çok katmanlı romanda Juan Preciado’nun babası Pedro Paramo; yasaları yok sayan, kasabalıyı sömüren tembel, kurnaz, ahlaksız bir adam. Başka başka kadınlardan olan oğullarının yaptığı ahlaksızlıkları görmezden gelen bu ruhsuz adam, tüm ömrünce tek bir kadını seviyor. Susanna San Juan...
Meksika halk geleneğinden örneklere de yer veren romanın içinden bir şarkı örneği ile bitireyim tanıtımımı.
“Sevdiğim bana bir mendil verdi
Kenarları gözyaşıyla oyalı. “
Ova Alev Alev de 17oyku sanırım) bu kitapla Rulfo, 1usta olarak kabul görüp, devrim sonrası sahnelerle Meksika Devrimi hakkındaki bu öykülerin taşra sınırlamalarına baskın çıkar. Halk dilini sanatsal 1biçimde sunan ve taşra, kırsal kesim sınırları içinde ihmal edilmişlik örneğinin 1temsilcisi olarak sunulmuştur. Gerçeklik