Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Sonu gelmez yoklamalar ve hep ayni cevap; burdayım.Mahkum sessizliği hayal eder.Hücre bir saatten sonra ölüm sessizliğine bürünür ama mahkum hep sessizliği hayal eder.Özgür olmayan insan sessizliği duyamaz.Siyasi bir mahkumun zaferi sessiz kalmasıdır.Uzun sorgular boyunca sessiz kalabildiyse hücresine götürüldüğü anda uyumaya başlar, zaferden
Soljenitsin'in Ivan Denisovich'in Bir Günü ve bu, Victor Serge'in İçerdekiler romanlarını okuduktan sonra yine bunlar doğrultusunda olduğunu duyduğum için okumaya karar verdiğim bu kitabı okuduktan sonra, baştaki zikrettiğim kitaplardan farklı olduğunu söyleyebiliyorum. Öyle ki Soljenitsin ve Serge, siyasi görüşleri veya faaliyetleri sebebiyle hüküm giymiş ve sonrasında hapishane izlenimlerini kitaplara dökerken bu kitaplarda siyasi analiz yapmaktan kaçınmışlardır. Oysa ki, Koestler bu kitabında hapishane deneyimleri yanısıra politik analizlere sürekli yer vermiştir. Bunu eleştirmiyorum çünkü, bu analizler 1930'ın Sovyet siyaseti ve Stalin ve sonrası gelişen politik olayları öğretiyor okura. Felsefe analizleri de mevcut ve zaman zaman trajik bir hikaye. Kitabın arka kapağında George Orwell'ın şu görüşüne yer verilmiş: ''Gün Ortasında Karanlık, benzeri olmayan bir romandır, çünkü neredeyse hiçbir İngiliz yazar totalitarizmi içeriden görememiştir.''
Victor Serge, bu kitabında devrimden sonra ortaya çıkan Rus Güvenlik Teşkilatı'nın arşivlerinden yararlanarak, burjuvazinin egemenliğini kaybetmemek ve işçi sınıfını ve devrimcileri ezmek için nasıl bir özveriyle çalıştığını, gözlediğini bizlere sunuyor. Ayrıca bu sıkı takip karşısında gizli denilemeyecek ancak temel olarak alınması gereken önlemleri de bizler için sıralayıp açıklıyor. Kitap bu yönüyle tam bir el kitabı. Ben aslında kitabın son kısmında yer alan devrimci şiddet sorunu üzerine olan kısmı beğendim. Söylemlerin basit olması ve halktan insanların kolayca anlayabilecek tarzda yazılmış olması ve tabii ki çevirinin de akıcılığı tercih sebebidir. Ben başlarken farklı bir çeviriden okumaya başladım ancak ilerlemek zorlaştığı için Ant Yayınlardan PDF halini okudum ve öneririm de.
20.yy'da hapishane hakkında yazılan romanlar denilince dünya edebiyatında akla ilk gelenler Soljenitsin'in Ivan Denisovich'in Bir Günü, Victor Serge'in İçerdekiler, Arthur Koestler'in Gün Ortasında Karanlık ve Dostoyevski'nin Ölü Evinden Anılar yazınlarıdır. Bu yazınların hepsini okudum haikaten başarılı baş yapıt eserler bunlar. Fakat Orhan Kemal'in bu 72.Koğuş kitabını sebepsiz ön yargım yüzünden en sona bırakmıştım fakat bu önyargım yüzünden kendimi yadırgadım öyle ki bu hikayenin bu üstde saydıklarımdam hiç de geri kalır yanı yok ve hatta bu hikayenin daha başarılı olduğunu söyleyebilirim. Tek sorun dünya çapındaki kategorilerde yerini bulamamasıdır bu da hikayenin zamanında yeteri kadar tanıtımının yapılmamasındandır. Yabancı dillere çevrildi mi bilmiyorum...
İnsanlık konusunu işlemesi açısından Tolstoy'un tarzını da anımsatıyor biraz. Yazarın diğer kitablarını da okumayı düşünüyorum. Tavsiye ediyorum...
Etkisinden kurtulunmayan, Victor Serge'in bu İçerdekiler kitabına inceleme eklemek doğrultusunda, buraya, kitabın başındaki giriş ve önsöz başlıklı metinlerinden alıntılar yazıyorum:
-Serge de çok iyi yazabiliyordu! Nüanslar, tesadüfler ve çeşitli bireylerin oluşturulmasında ''sosyal gerçekcilik'' yoktu. Burada karşılaştığımız mahkûmlar ne kötü
İçinde isyan ateşi taşıyan, devrimci ruhların okuması gereken; Serge'nin 5 yıllık hapis hayatını tüm detaylarıyla, yalın ve akıcı bir şekilde anlattığı güzel bir kitap. Canlı anlatımı ile adeta olayları okuyucularına da yaşatıyor; onunla hapise girip, beş yıl boyunca bir çok suçluyla tanışıp onlara bazen kızıp bazen üzülüp; sisteme lanet edip ve tabiki şanslı azınlık kesimle tekrar dışarı çıkıyorsunuz. Tavsiye ederim, okuyunuz...