Yediden yetmişe herkesin okuyabileceği minik ama kült bir klasikle geldim bu akşam.
Kitap insanlık üzerine altı kısa öyküden oluşurken zamansızlığı ile bugünümüze damga vuruyor.
Şu alıntılar da bize bugünü; Gazze’de, Doğu Türkistan’da ve insanlığın bitti dediğimiz her yerde yaşanılanların değişmeyen gerçeğini anlatıyor.
Çok söze gerek yok. Okuyup düşünelim, tarafı iyilerden ve net olanlardan olalım ve
kendimize soralım : İnsan Ne ile Yaşar?
Kıvılcımı söndürmezsen, ateşi zapt edemezsin...
Tanrı’yı sevdiğini söyleyip kendi kardeşinden nefret eden varsa; o bir yalancıdır.Görüp tanıdığı kardeşini sevemeyen, göremediği Tanrı’yı hiç sevemez.
Kalbine bir sor, böyle yaşanır mı hiç?
Asla unutmayın ki önemli olan tek an ‘şimdi’ dir. En önemli an şu andır. Çünkü geçmişe ve geleceğe sözümüz geçmez. İnsana en gerekli olan kişi ise o an yanında olan kişidir. Çünkü kimin kime ihtiyacı olacağı hiçbir zaman bilinmez. İnsanın en önemli uğraşı ise o an yanındaki kişiye yapacağı iyiliktir. Çünkü, insanın yeryüzüne gönderiliş amacı budur.
Yaşamak günden güne güçleşiyor.
Dili, dini, rengi ne olursa olsun, iyiler iyidir..
Dünyada barış, insanda iyi niyet olmalı.
Lev Tolstoy İsa'nın öğretilerini yorumladığı kitapta nerdeyse dünyadaki tüm dinlerin ortak öğretileri olması nedeniyle en marjinal kesimlerin bile hayata dair ve kendi dinleriyle kesiştiği ortak öğretileri bulabileceği bir kitap. Dini yorum yerine hayat öğretisi şeklinde okununca çok daha verim alınacağını düşünüyorum.
Yatırım tavsiyesidir.
