Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.27
George, zihinsel engelli arkadaşı Lennie ile birlikte çiftliğe çalışmak için gitmektedir.George, Lennie'yi korumaya çalışır. İkisi de birbirinden güç almaktadır.Bu durum kitapta ikisinin şu sözleriyle anlatılmıştır." Biz onlara benzemeyiz. Niye mi? Çünkü... çünkü yanımda sen varsın, beni kollarsın, senin için de ben varım. Niyesi bu
Fareler ve İnsanlar
Nobel ödüllü yazar John Steinbeck’in bir klasik olarak kabul edilen romanı “Fareler ve İnsanlar”, insan olmasın doğasını ve bireyin evrendeki yerini hayaller, yalnızlık, güç, güven, kader gibi kavramlara değinerek açıklamaya çalışır. Eser adını Robert Burns un “to a mouse” (bir fareye) isimli şiirinden alır.
Kitapta anlatılan 1930’ların dünyası olsa da, bugün de işçinin, farklının, yalnızın hayatı aynıdır. Öyküdeki insanlar “birilerinin” kendileri için tasarladıkları hayata direnmezler, kaderlerini kabul ederler. Bunun nedeni düzeni değiştiremeyeceklerine inanmaları mıdır; hayallerinin gerçekleşmesi gerçekten imkânsız mıdır bilinmez.
Sizce, George’un yaptığı ihtiyar Candy’nin cesaret edemediğini yapmak mı? Yoksa düzenin bir parçası olmak mi? Ne dersiniz? ______________________________________________
#KitapÖnerisi #OkuYorum #HaftanınKitabı #FelsefecininKitapları #OkuyarakYasa #OkudumBitti #KitapKurdu #KitapYorum #KitapBenim #Bookstagram #BookLovrt #InstaBooks #KitapSevgisi #KitapYurdu #KitaplarİyiKiVar #KitapOkuyorum #KitapAlışverişi #KitapTanıtımı #Kitapkolik #KitaptanSözler #kitapdelisi #FelsefecininKitaplığı #NihanHocanınKitapları #JohnSteinbeck #Farelerveİnsanlar #Felsefe #KitapTavsiyesi
Bir devlet! Adı devlet ama devletten çok kan emiciler olan bir topluluk düşünün. Kurulduğu tarihten beri kadın, çocuk, yaşlı, hasta demeden mazlumların kanını emen bir topluluk, bir devlet! İşte bu eserde kurulduğu tarihten beri insanlara gözyaşı ve kandan başka birşey sunmaya bir toplulukla mazlumların direnişi ele alınmış. Kafirle Müminin, Haçla Hilal'in mücadelesi... Bir önceki okuduğumuz Yoldaki Mühendis eserinde Bergusi'nşn de ifade ettiği gibi Filistin'i yine bir avuç Filistinli'nin, bir avuç Müslüman'ın tarihsel süreç içinde nasıl savunduğunu görüyoruz. Ve maalesef bu süreçte tarih hep tekerrür etmiş. Hep Müslüman'ın olduğu yerde sulh, huzur, güven, Siyonizm'in Haç'ın olduğu yerde savaşın, zulmün, gözyaşının, kanın olduğunu görmekteyiz...
Eserin son bölümünde ise bu mücadelede yer alan yürekli Mücahitler ve kurdukları kuruluşlar ele alınmış. Yani Bergusi' nin bahsettiği bir avuç Filistinli, direnişi, mücahitler...
Siz sizin olun kimseye güvenmeyin.
Öncelikle kitabı beğenerek okuduğumu belirtmek isterim.
Kitapta iki arkadaşın bir çiftlik evinde başından geçenler anlatılırken insanın zorda kaldıktan sonra yapmak istemese de neler yapabileceğini betimlemiştir.
Ayrıca kim olursan ol, arkadaşına ne kadar güvenirsen güven bir noktaya gelince herkes herkesi satar. Yani en yakın en sevdiğin ve en güvendiğin arkadaşın senin sonun olabilir.
İhanet ve kişisel menfaat insanoğlunun doğası gereği her zaman var olmuştur ve bunu kitapta da görüyoruz.
Yanlışlıkla insan öldürmek ile mecburiyetten insan öldürmek kitabın üzücü taraflarından olsa gerek...
İhanet, Menfaat, Ayrımcılık,Kendini Beğenmişlik kitapta karşılaşabileceğiniz durumlardandır.
Son olarak şunu demeden geçemicem, kitaptaki baş kahramanlardan, iki arkadaştan biri olan Lennie'nin anlatımı ve karşılaştığı olaylar bana 1999 yapımı "Yeşil Yol" filmini ve oradaki dev adamı anımsattı.
Okunması gerekli olan bir kitap mı bilmem ama okuduktan sonra beğeneceğinize eminim.
Sözlü/Yazılı-Söyleşi/Deneme
Ferit Edgü'nün "Sözlü/Yazılı" adlı kitabı, adından da anlaşılabileceği gibi iki bölümden oluşuyor.Kitabın "Sözlü" adlı bölümünde; Ferit Edgü'nün Güven Turan, Doğan Hızlan, Bedirhan Toprak, Feridun Andaç, Ayfer Tunç, Ahu Antmen,Samih Rifat, Sait Aydın,Aslı Tohumcu ile yaptığı on söyleşi yer alıyor. Söyleşileri
Kuyucaklı Yusuf romanı, Anadolu insanını, yokluğu, yoksulluğu, sınıf farklılığını, adaletsizliği, çaresizliği tüm çıplaklığıyla gözler önüne sermektedir. Bana göre her edebi eser, topluma ayna tutmalı, şekillendiği toprakların izlerini taşımalıdır. Kuyucaklı Yusuf, onu her okuyana Türk insanı, yaşamı, köylüsü, aşkları, adaleti hakkında gerçekçi bilgiler sunmaktadır. Olayda anlatılan hiçbir şey, okuyanda gerçek değilmiş izlenimi vermemektedir. Oraların insanı olmasak da Edremit'i, Kuyucak'ı yakından tanımış oluyoruz, özellikle Hilmi Bey, Şakir, Kübra, Yusuf gibi insanlar ve onların yaşamlarına benzer yaşamlar ne yazık ki hala vardır. Adaletsizlik, gelir dağılımındaki dengesizlik, yokluk ve yoksulluk...
Sabahattin Ali, sanata toplumcu bir duyarlılıkla yaklaşmış, yaşadığı topraklara yabancı gibi bakmayıp onların diliyle, onların yaşamlarını bize anlatmıştır. Romanı okuduğumda Yusuf'un yerine kendimi koyarak hayatı gözden geçirdiğimde ondan dürüstlüğü boyun eğmezliği adaleti güven ve sadakati öğrendim, özellikle Şakir’in kurşunuyla Ali'nin hayata veda etmesi, Şakir’in bir hafta bile kalmadan hapisten babasının gücü sayesinde çıkması adalet sistemini sorgulamama neden oldu.
Merhaba...
Kitap bitti ve içimde kitabın bitmesiyle başka sayfalar açıldı. Empati yapmanın en acı halini tattım.
Ekonomik buhran ve beraberinde gelen yolculuk, açlık, sefalet,,,
bu buhranın nedeni ise;
"Neden, derinde ve basit: Neden, midedeki açlık. Milyonlarca kez büyütülmüş açlık; bir tek insandaki açlığın, neşe açlığının ve biraz güven açlığının milyonlarca kere büyütülmüşü..."
ve hırs...
JOAD AİLESİ... yokluğun içindeki umutlarına hayran olunası insanlar. Bayan Joad (anne) benim annem, senin annen. Evde iyi beslenmesi gereken hamile bir kadın, okula gitmesi gereken iki çocuk, çalışmak için gece gündüz iş arayan ailenin diğer üyeleri ve kendi toraklarında ölmek isteyen babaanne ve dede... Ama hepsi
bütün bu sayılanlardan yoksun ve çaresiz...
İnsanlardan çektikleri yetmezmiş gibi sanki bütün dünya onları sınıyor, sanki güneş olması gerekenden daha yakar ve yağmur dereleri taşırırcasına yağar.
Ölüme bu kadar yakın bir o kadar da yaşamak için direnen güzel insanlar...
Kitap için çokta söylenecek bir söz yok aslında .insanın içine işleyen bir hikaye...
Umudun adı
Umudun adı Kuru Kız! Ayfer Tunç, son zamanlarda en çok keyif alarak okuduğum Türk yazar. Henüz iki kitabını okudum. Fakat Suzan Defter’de, Kuru Kız’da o kadar farklı tarz kitaplar ki, ezber bozuyor, edebiyatta lezzet arayanlara keyif veriyor.
Kuru Kız kısa kısa bölümlerden oluşuyor. Romanda sadece üç-beş yerde isim geçiyor. Bir yerde
Şeker Portakalı ve Pal Sokağı Çocukları kitabı tadında...Okurken aşırı zevk veren,güldüren,düşündüren ve hüzünlendiren bir konusu var.Kitabı buruk bir hisle bitirdim."Keşke böyle olmasaydı" deriz ya, tam da bu düşünceye müsait bir kitap.
Dostluk,koşulsuz güven,ırkçılık,işçi sınıfı,fiziksel gücün zekasız bir işe yaramayacağı üzerine bir sürü şey hissedecek ve öğreneceksiniz.
Slim'in de dediği gibi:
'Üzülme,bazen mecbur kalır insan.'
Mecbur kalmamak duasıyla.