O kayıtsız tazelik, o sevgi özlemi, insanın çocukluğunda taşıdıği o sevgi kudreti geri gelir mi? En yüce iki erdeme; masum neşe ve şefkate duyulan sınırsız özlemin hayatın en önemli kaynaği olduğu yıllardan daha iyi bir zaman olabilir mi?
"Kendimi bildim bileli Natalya Savişna'nın sevgi ve şefkatini hatırlarım ancak şimdi bunların değerini bilmeyi öğrendim. O zamanlar bu yaşlı kadının bu kadar nadir bulunan bir insan olduğunu hiç düşünmemiştim. Kendisi hakkında hiç konuşmamakla kalmaz, kendisini hiç düşünmezdi bile; tüm hayatı sevgi ve fedakarlıktan ibaretti. Onun bize duyduğu tarafsız şefkate öylesine alışıktım ki başka türlü olabileceğini hayal bile etmezdim."
Sayfa 52Kitabı okudu
Ah,çocukluğumun bir daha geri gelmeyecek o mutlu,güzel günleri! Böyle bir zamanın anılarını sevip korumamak elde mi?
Bu sesi duyup annemin titreyen dudaklarını ve yaşlarla dolu gözlerini görünce her şeyi unuttum.Kalbimde öyle derin bir sızı hissettim ki ona veda etmektense kaçıp gitmek istedim.
Sayfa 57Kitabı okudu
O günden bu yana çok uzun zaman geçti,geçmişin pek çok hatırası benim için anlamını yitirdi ve uzak anılar haline geldi.
Oğlan olsun kız olsun, bir insan için en alçaltıcı şey, iyi bir eğitimden ve düzgün bir işte çalışma onurundan mahrum edilmekti; çocukluk ve ergenlik yılları boyunca kendisine hayattaki tek amacının kocasının evini güzelce çekip çevirerek çocuklarına bakmak olduğu söylenmişti, bu da kendi amacını kendi seçme hakkının aşağılanmasıydı.
