Sana düşen paydan çok fazlasını aldığını düşünüyordun. Nankör ya da hırslı değildin. Yaşadım da diyebilirsin.
Sayfa 74Kitabı okudu
Kimse bir şey düşünmüyor, düşünmek de istemiyordu. Oradan oraya koşturan bir kalabalık vardı. Sessizlik, sürüleşme, taşlaşma dönemi. Herşey çökertilmişti işte.
Sayfa 69Kitabı okudu
Bir düş değil, ılık, güzel sonbahar havası içinde seni bulan bir karabasandı bu. Düş gibi görünen şey bütün yaşamının bomboş olduğunu, onun bazı şeylerle dolu olduğunu sandığın zamanlarda da yanıldığını, o zamanlarda da hiçbir şeyle dolu olmadığını, herşeyin anlık geçişler olduğunu duyuran derin yalnızlık duygusuydu gelip seni bulan.
Sayfa 65Kitabı okudu
Her şeyi bırakıp gitmek! Sonsuz bir yolculuğa. Olabilir miydi bu? Elbette olabilirdi. Ruh yatkındı bu çağrıya uymaya.
Bir araya getirdiğim harfler beni anlatmaktan uzak, demiş ya Tezer Özlü...
Devam eden sadece çürümeydi. Burada insan neye tutulabilirdi? Aşka mı? Gülünçtü. Tutunmak istediğin her şey acı bir kahkahaya dönüşüyordu.