İnsanlar bireysel olarak yaşamlarına önem atfediyor olabilirler ama bir bütün olarak yaşam, kozmosun inanılmaz derecede küçük bir kısmına hapsolmuş önemsiz ve sıra dışı fiziksel sistemlerin bir koleksiyonu olacaktır. Tam tersine, eğer yaşam bir "kozmik zorunluluksa" ve sayısız yerde az ya da çok kendiliğinden ortaya çıkıyorsa o zaman Evren'in tabiatı gereği yaşam dostu fizik kanunlarına sahip olduğunu, bu yüzden yaşamın ve belki de zihnin evrensel öneme sahip olduğunu söyleyebiliriz. Bu durumda yaşam ve zihin, kaza eseri değil, temel birer kozmik olgu olacaktır. İşte o zaman Evren'de gerçekten yuvamızda olduğumuzu ilan edebileceğiz.
Uçsuz bucaksız kâinatta yapayalnızsak neden bu denli özel olduğumuzu anlamamız gerekiyor. Evren, yaşamın var olması için özellikle ayarlanmış görünürken, neden yaşamı yalnızca izole bir köşeye hapsetsin?
Basitçe söylemek gerekirse, fiziğin bize tüm evreni anlamamız için araçlar sunduğunu savunuyorum. Fizik çalışmak bir açıklama arayışıdır ancak bu arayışa başlamak için önce düşünürlerin çok iyi yaptığı gibi doğru soruları sormamız gerekir.