Bir sakat olarak, mahallemizin en güzel ve peşinde en çok koşulan kızıyla arkadaşlık ettiğim için kendimle içten içe gurur duyuyordum. Peter'in sık sık Jenny'nin "güzel bir kız" olduğunu ve onun sevgilisi olmak için her şeyi yapacağını söylediğini duyuyordum. Bunu her duyduğumda gururlanıyor, müthiş bir kendini beğenmişlik duygusuyla bir zafer kazandığımı hissediyordum; çünkü ben Jenny'ye gitmemiştim, Jenny bana gelmişti!