Sabitlenmiş gönderi
İnsanların merhametlerinden medet ummayı kestikten sonra başlarsın ufaktan kütüphanenin yolunu tutmaya. Yere göğe sığdıramadığımız insanların sevgileri bitince, sevgisizliklerine alışamadığında, dağlar kadar güvendiğin insanların bir yanılgıdan ibaret olduğunu anladığında tutarsın kütüphanenin yolunu.
Cemil Meriç diyor ya hani "İnsanlar kötüydü, kitaplara sığındım." Belkide sığınacak yer aradığımızdandır, belkide sığınacak kapımız kalmadığındandır kütüphanelerin yolunu tutuşlarımız. Belkide insan sevilmekten çok anlaşılmayı istiyordu lakin onu anlayacak kimse bulamadığında kitaplara sığınmakta buluyordu çareyi.
Velhasıl kelam kendini bütün insanlardan soyutlamak istersin merhametsizlinklerinden, sevgisizliklerinden, güvensizliklerinden...
İşte sonra bakarsın ardına, kalmamış kimse... Ne elinden tutan kalmış ne de yüreğinden...
Boşver çocuk boşver sen yine var git küçük adımlarınla kütüphanenin yolunu tut...🤍
Meryem Nazlı GÜL🎈
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Okur Takip Önerileri
Yıkım Ertelendi
Yılın zemherisi, gecenin leylisi...
Elde avuçta kalan; bir avuç moloz yığını altında anılar, bir avuç enkaz yığını altında ürkek sedasıyla "sesimi duyan var mı" diyenler, biraz korku ama yürek dolusu acı...
65 saniye; binlerce insan enkazda, binlerce insan ayakta ve binlerce insan yumdu gözünü bir daha açmamak üzere hayata.
Depremden sonra bile peşimizi bırakmayan enkazlar, yıkımlar... Bir sabah uyanırsın, karşı komşunun duvarında yıkım kararı yapıştırılmış, bir sabah uyanırsın sprey boyalarla "yıkım ertelendi" yazılmış, üç dört gün sonra bir sabaha yine uyanırsın çocukluğunun geçtiği mahallede, sokakta yıkım ekipleri. Başlarlar en baştan yıkmaya bir, iki, üç derken kalmaz ayakta bir tane ev. Düğümlenir boğazında binlerce kelime, binlerce gözyaşı, binlerce anı...
Hatırlıyor musunlara sığdırmaya başlarsın ufaktan ufaktan cümlelerini. "Hatırlıyor musun bisiklet sürdüğümüzde Cevdet dayı bizi kovalardı, hatırlıyor musun Gazi abi arabasını park etmek için dakikalarca uğraşırdı, hatırlıyor musun dedem sokağın başında elinde poşetlerle görününce koşar yardım ederdik, hatırlıyor musun babam küfür edince kovalardı, hatırlıyor musun Selma abla her sabah selam verirdi bahçe duvarının ardından, hatırlıyor musun Nurten abla güllerini koparmamıza kızardı, hatırlıyor musunuz çocuklar; kar yağdığında tepeden aşağıya kayardık, parka kadar koşardık, ramazanda sokağa sofra kurardık?"
06 Şubat 2023'ten evveli...
Bir kitap okudu
224 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Eğer şimdi direnişe omuz veremeyeceksek ne zaman Filistin halkının yanında olduğumuzu göstereceğiz? Siyasiler tarafından; yapılan yürüyüşler engelleniyorsa, üzerlerine biber gazı sıkılıp, geri püskürtülüyorsa neyin Müslümanlığından bahsediyoruz? Tek bir vücut halinde zalimin karşısında dimdik duramıyorsak ümmet bilinci hayatımızın neresinde? Fiiliyata dökmediğimiz sürece, oturduğumuz yerden dua etmek yapılacakların en sonu, tevekkül anlayışı nerede? Çocuğunun cenazesini ayrı ayrı iki çöp poşetine koymuş babanın acısına göz yumuyorsak, merhametimiz nerede?
Her şeyi ama her şeyi bir kenarı bırakıyorum. Bütün dini hasasiyetlerimi bir kenarı bırakıyorum. Kırmızı çizgimiz olan çocuklar! Yaşadıkları tranvalar. Annesin, babasının, kardeşinin, abisinin, ablasının, paramparça olmuş vücutlarını gören minicik gözler. Çocukları ürkütülmüş dünyanın; göğü mavi, kırları allı morlu çiçeklerle rengarenk olsa ne yazar? Göçüyorsa çocuklarımız bu dünyadan kanlar için de, vicdanlarımız nerede?
#filistindesoykırım
Ova çiçeklerinden
Vadi bir ırmağın sularından
Sen habersizsin nefesimde olduğundan
Sınıfın ne önemi var ki aslında
Kitaplar benden yanadır
Defterler benden yana
Kalem "Ağabeyimsin" diye yazsa da
Harfler benden yanadır
Heceler benden yana
Lâkin görmüyorsun, anlamıyorsun
Ben kimden yanayım yeryüzünde
Ben kimden yana...
Sayfa 18
"4/4'lük kadınlar görüyorum; zerafet, kıyafetler, entelektüel birikim vesaire... Fakat at hırsızı görünümlü, 10 kelime ile hayatını idame eden tiplere bağlanıp aşk acısı çekiyorlar insan insana sınanıyor demek ki."
Nejat İşler