Kumların Kadını
Kitabı genel hatları ile beğendim.
Kurgunun işlenişi ve yazım dilici akıcıydı.
Günlük hayatta hiç önemsemediğimiz detayları farklı açılardan ele alınışını beğendim.
Karakterin girdiği çıkmazı, zorluğu, buhranı hissettim.
Kitabın sonu ise beklediğim gibiydi fakat biraz daha detay verilebilirdi bana göre. Yazarın bu şekilde bitirmesi de fena olmamış ancak tüm kitap boyunca bir mücadele okuyunca sonu çoğu insanı memnun etmeyebilir.
Tavsiye edebilirim. 
Kumların Kadını
Öncelikle kitabın konusunu beğendim, sıkılmadım, akıcıydı, yarı otobiyografik bir kitap güzel sevdim fakat Pierre Loti’ ye gelen mektupları okumaktan yoruldum ablasının gönderdiği mektuplar hariç. Mektuplar tabiki çoğu kez olayı anlamama yardımcı olup bir sonraki sayfaya geçmek için heyecanlandırdı ama arkadaşı (Aziz’i) olan Plumkett çok fazla sıkıcı ve uzun uzadıya yazmıştı bu beni sıktı. Ama genel olarak doğu kültürünü anlattı tarih severlerin çok beğeneceği bir kitap. Ayrıca 
Pierre Loti kendi yaşam öyküsü ile kurmaca arasında gidip geldi Çerkez güzeli Aziyade’yle olan aşklarını bayılarak okudum. Aziyade onu çok güzel severken onun davranışlarına çoğu kez kızsam da bu zaman da böyle aşk imkansız dedirtti bana. Teşekkürler 1k keyifli okumalar. (: 
Aziyade
