Duvar örüyor, keser tutmayı hemen öğreniyor diye pohpohluyoruz. Oysa evvel eski biz olmadan da yapar bunları köylüler... Yalnız bunları mı? İşlerine yarayan her şeyi bilirler. Biz de onların bildiklerinin kara cahili değil miyiz? Öyleyken niçin tepeden bakarız köylülere? Böyle tepeden bakmakla bile ihya ettiğimizi sanırız, niçin? Gerçekçi olamadığımızdandır bu...
Sayfa 275 - KetebeKitabı okuyor
Ağası imansız olan köyün muhtarı yüreksiz olur…
"İnsanları neden pohpolarız Halim? Ya eğlenmek ya da aldatmak için..."
Sayfa 173 - KetebeKitabı okuyor
Kemal Tahir o kadar haklı ki...
Neydi kitap? Düpedüz dolandırıcılık aracı... Doğruluk yazar, mertlik yazar, insanlık, kardeşlik, sevgi, acıma yazar. Bütün tutunamadığımız, çiğnediğimiz, alay ettiğimiz şeyleri yazar.
Sayfa 160 - KetebeKitabı okuyor
Yorgunluktan diyorum ama aslında yaşamaktan usanmaktı bu... Ayakları yere basmayan, gözle görünür ürün veremeyen ülke yokmuştu bizi... Bir bakıma hiçbir şey yapmadan yorulmuştuk. Çabalamadık demiyorum. Olağanüstü büyük işler yapıyoruz sanmıştık.
Sayfa 157 - KetebeKitabı okuyor
İnandıklarımızdan bir milimetre ayrılanları hain sayıyorduk... Kurtarıcıların her sözüne de ne kadar çelişmeli olursa olsun hemen inanıyorduk. Edilen lafların millet yaşayışındaki sonuçlarını izlemeye lüzum gören yoktu.
Sayfa 156 - KetebeKitabı okuyor
Ne denilmiştir? ’Yürek yüreğe karşı... Ve de yiğit yiğidi gözünden bilir,’ denilmiştir.
Sayfa 128 - KETEBE - 1. BaskıKitabı okudu
Esdüdü, bilene, cennetin anahtarı…
Çünkü peygamber sünnetidir okumak… Ne demiş kurban olduğum Muhammed Mustafa? ‘Bilim Çin’de olsa varıp öğreneceksin,’ demiş…
Sayfa 127 - KETEBE - 1. BaskıKitabı okudu