"Sanki cennet yeryüzüne inmiş de, ben ikisinin arasında kalmışım, bir iğne deliğinden soluk almaya çalışıyorum."
Zaman kavramından nefret ediyorum.
Köprüden Önce On Çıkış!
Bir kadınla üç şey yapabilirsin:
Ya onu seversin
Ya onun için acı çekersin
Ya onu yazarsın.
(Lawrence Durrell)
Sayfa 57Kitabı okudu
Müzik insanın yalnızlığını kanıtlamak için yaratılmıştır.
Sayfa 78 - Can YayınlarıKitabı okudu
Her nereye çevirsem gözlerimi, baksam nereye,kara yıkıntıları hayatımın gördüğüm, bu yerde:Nice yıllar geçirdiğim, yıprandığım, tükendiğim.
Yeni, yerler bulamazsın, yeni ülkeler
bulamazsın.
Gelir ardın sıra şehir. Hep o sokaklarda gezersin,hep o dış mahallelerde geçer günlerin, bu evlerde ağarır saçların en sonunda, bu.
Hep bu şehir varıp varacağın. Kaçmak umudu yok başka yere, gemi yok, yol yok hiçbir yere.
Nasıl yok ettiysen hayatını bu yerde,şu köşecikte, bütün yeryüzünde yok etin,batırdın.
Böyle anlarda aşıkların kullandıkları sözcükler çarpıcı coşkularla yüklüdür. Oysa suskunluklaröyle mi ya, onlar her şeyi doğru bir çizgide tutacak kadar keskindirler. Birbirimizin ellerini tutmuş susuyorduk.
Her davranışın bir ileti olduğunu düşündüm, geçmişten geleceğe iletilen bir dilek, kendi kendini bulgulamaya bir çağrı.
Hata mı ettim?
“Her şey çevremizdeki sessizliği yorumlamamıza bağlı değil mi?”
“Böyle anlarda aşıkların kullandıkları sözcükler çarpıtıcı coşkularla yüklüdür. Oysa suskunluklar öyle mi ya, onlar her şeyi doğru bir çizgide tutacak kadar kesindirler.”
“Arzudan değil duygudaşlıktan kaynaklanan sevişme çok daha gerçektir, çünkü hiç yaralamaz.”
“Bizler -acı çektik diyemeyeceğim, çünkü acı çekmek bize her zaman kendi kendine yeterliliğimizi öğretti-ancak sevenciliğin karmaşıklığını değerlendiriyor ve aşkla dostluğun arasının ne kadar dar olduğunu anlıyoruz.”
“ İnsanlar diye yazıyor Pursewarden ‘sürekli olarak neyseler o mudurlar yoksa tıpkı eski sessiz filmlerdeki gibi hafifçe titreyen imgeler çok çabuk birbirine eklendiği için bize süreklilik duygusu mu verirler?’ “
“Aramızda öyle bir dostluk vardı ki, en özel düşünce ve görüşlerimizi paylaşabiliyor, onları birbirimizin üstünde sınayabiliyorduk; daha yakın bir bağla bağlanmış olsaydık, bunları yapamazdık çünkü, ne tuhaftır ki daha yakın bağlar insanları birbirine yaklaştıracağı yerde uzaklaştırır, ama insan yanılgısı böyle bir şeye inanmamıza izin vermez.”
“Şunu anlıyorum ki herkes bizim kişiliğimizin ancak bir yüzünü bilebilir. Herkese prizmanın başka yüzünü gösteririz.”
“Beyinlerin düşüncelerin bir çakışması olarak aşık olmayı düşlemek budalalıktır diye yazmış ‘aşk her biri kendi başına büyümeye çabalayan iki ruhun aynı anda ateşlenmesidir. Sanki iki insanın içinde sessizce bir şey patlamış gibi olur.’”