"hayatın neresinden dönülürse kärdır." diyen nilgün marmara, 13 ekim 1987'de, henüz yirmi dokuz yaşındayken kızıltoprak'ta yaşadığı evin beşinci katından atlayarak yaşamına son verir. yaşamına, bir şiiri bitirir gibi son veren nilgün marmara'nın ardından, cezmi ersöz şunları söylemiştir, o dokunulmaz güzelliği ve ağzının kenarında ışıldayan o masum kanla kendisini boşluğa bıraktı. tanıklar söylüyor, yere düşerken hiç çığlık atmamış.
Sevgin seni öyle korkusuz yapmıştı ki uykunda bu dünyaya ait olmayan bir iyilikle gülümsüyordun. Ay ışığı vuran yoksul odanda, eski sandalyelerinden birine oturup sonsuz bir susuzlukla seyrettim, yüzündeki o “yasadışı gülümseyişi”...