Isabelle Eberhardt, “Ayrılmak eylemlerin en soylusudur” dememiş miydi?
Hayatımızda, geleceğimiz için önemli sonuçları olmayan an yoktur. Kader! Yazılmış bir kere.
ISABELLE EBERHARDT
Tiflis, savaş iklimine alışkındı. Kafkasya'daki bütün halklar gibi Gürcüler de silah sesleri ve kılıç şıngırtılarıyla büyürdü: Onlar Türkler ve İranlılarla mücadele ederken Mürit Savaşları başlamıştı. Bu nedenle, şiddetlenen Kırım Savaşı ve Şamil'in Gürcistan ovalarına yaptığı saldırılar, onlar için günlük hayatın bir parçasıydı. Rus
Hayatını İslam'a adayan Isabelle Eberhardt, "Hayatımızda, geleceğimiz için önemli sonuçları olmayan an yoktur. Kader! Yazılmış bir kere" diye yazıyordu. Kaderinin çizdiği olağandışı yolda yürüyen bu kadın, alnına yazılan hayatı yaşadı...
Fakat artık, her biri birbirine benzeyen onca uzun yıldan sonra, herhangi bir arzusu kalmamış. Yaşama karşı kayıtsız, basitçe hayatını sürdürmektedir.
Sayfa 8Kitabı okudu
Unutuşu arayanlar tembellikle şarkı söyler ve el şaklatırlar; düş sesleri uzayan gece içlerinde, mika pervazlı fenerin loş ışığı altında çınlar. Sonra, yavaş yavaş sesler alçalır, boğuklaşır, sözcükler ağırlaşır. Nihayet kefçiler sessizdir, vecd içinde gözlerini çiçeklere dikerler. Zevk ve sefalarına düşkün, şehvetperesttirler; belki de bilgedirler. Fas yeraltı dünyasının en karanlık köşelerinde bile bu tür insanlar, zevkin düş saraylarını inşa etme özgürlüğüne sahip oldukları büyülü ufuklara ulaşabilirler.
Sayfa 65Kitabı okudu
Bir ev, bir aile, bir mülk veya kamusal bir görev sahibi olmak, belirli bir geçim yoluna sahip olmak ve sosyal makine içinde yararlı bir çark olmak... Bütün bunlar insanların büyük çoğunluğuna, entelektüeller ve hatta kendilerini bütünüyle özgürleştirmiş addedenlere bile, gereklilik hatta zaruret olarak görünür. Ancak, bu tür şeyler ötekilerle temastan, özellikle düzenli ve sürekli bir temastan doğan bir farklı bir tür kölelik biçimidir sadece.
Sayfa 62Kitabı okudu
Yolun kenarında oturup, karşısında uzanan açık ufku tarayan sağlıklı yaya toprağın suyun ve hatta gökyüzünün mutlak efendisi değil midir? Hangi ev sakini güç ve zenginlikte onunla yarışabilir? Mülkünün sonu yoktur, krallığı yasa tanımaz. Onu hiçbir iş yere eğemez, çünkü toprağın cömertliği ve güzelliği zaten onundur.
Bizim modern toplumumuzda göçebe ''mesken ya da ikametgah bilmeyen'' bir paryadır. Görünüşünü düzensiz buldukları birinin isminin yanına birkaç sözcüğü ekleyerek, yasa yapan ve uygulayanlar bir insanın kaderini belirleyebilirler.
Sayfa 61Kitabı okudu
