Her kadın anne olmak istemez. Ve bu iyi. Feminizm, kadınların kendi yollarını seçmelerine izin vermekle ilgilidir.
Not all women want to be mothers. And that’s fine. Feminism is about letting women choose their own path.
Anne rahminde belirlenir cinsiyeti bebeklerin, ama asıl ayrım toplumda başlar.
Öz farkındalık?
This self-awareness never leaves me, and every time I open my mouth, I think, “You should have said that differently” or “That’s fine the way it is.”
Bu öz-farkındalık beni asla terk etmiyor ve ağzımı her açtığımda, "Bunu farklı şekilde söylemeliydin" veya "Böyle olması iyi" diye düşünüyorum.
Sayfa 326 - Puffin Books - The Definetive EditionKitabı okudu
Bourdieu
Having taste and appreciating fine art is a means of distinguishing yourself: It's a way of demonstrating that you have "class".
Ajan'ı mahallemde yürüyüşe çıkarttığım zaman, anne babalar köpeği sevmeye kalkan çocuklarını azarlıyorlar. Anne babaların çocuklarını korkuyla yetiştirmeleri beni çok kızdırıyor.
Sayfa 98 - Attila - Yılan Sokması - Marka Yayınları - 2006, İstanbulKitabı okudu
Buna ek olarak Anne Fausto-Sterling (d. 1944) ve Cordelia Fine (d. 1975) gibi bilim insanlarının çalışmaları, cinsiyetler arası bazı fiziksel ve fizyolojik farklılıkların düşündüğümüz kadar net olmadığının altını çizmiştir. Bu bakış açılarından herhangi birine bakılarak, toplumsal cinsiyetin değişken veya şekillendirilebilir olduğu söylenebilir veya bir başka deyişle, akışkan olarak düşünülebilir.
Aristoteles orada şöyle bir tespitte bulunup çok genç insanların, kötü, zayıf, kusurlu ve bücür kalan çocuklar doğurduğunu söylüyor; ayrıca, aynı şeyin, yaşlı erkeklerin döllerinde de ortaya çıktığını ileri sürüyor... nam, ut juniorum, ita et grandiorum natu foetus inchoatis atque imperfectis corporibus mentibusque nascuntur: Eorum vero, qui senio confecti sunt, suboles infirma et imbecilla est (Çünkü çok yaşlı ve çok genç anne babaların çocukları gerek bedene gerekse zekâya yetersiz [tamamlanmadan] ulaşırlar; ihtiyarların çocukları ise, hasta, embesildirler.) Aristoteles’in burada her bir genç ve yaşlı insan bakımından kural olarak gördüğü şeyi Stobaos, peripatetik [6] felsefede toplumsal yasa olarak ortaya koyar... opertet, corporum roboris et perfectionis causa, nec juniores justo, nec seniores matrimonio jungi, quia circa utramque aetatem proles fieret imbecillis et imperfecta… Ecl, eth., L. II, c. 7 in fine (Bedenin
kuvvetli ve kusursuz olması [kaygısını kollamak istiyorsak] ne öyle çok genç ne de öyle çok yaşlı insanlar evlenmelidirler; çünkü hayatın bu her iki döneminde de, sadece yetersizliğe, kusura yol açılır ve sonuçta sadece embesiller, zayıf, hasta kimseler doğacaktır.)
Bu nedenle Aristoteles, 54 yaşına basmış birinin artık çocuk yapmaması gerektiğini söylerken, sevişmeyi sağlık nedenlerinden ötürü ya da başka bir nedene bağlı olarak sürdürmekten yanadır. Bunun nasıl üstesinden gelineceğini söylemez: Ama düşüncesini izleyecek olursak, bu yaşlardaki
insanların çocuklarının kürtajla alınması gerektiğini ileri sürdüğünü kabul edebiliriz; çünkü bu düşüncelerinden birkaç sayfa önce böyle bir tavsiyesi vardır.
(..) erkek bebeklerin doğumu sırasında, kızların değil, gerçekleşen fetüs testosteronu artışı var. Brain Sex (Beynin Cinsiyeti) yazarları Anne Moir ve David Jessel bu unutulmaz anı şöyle tarif ediyor: Döllenmeden altı ya da yedi hafta sonra doğmamış bebek “kararını verir” ve beyin dişi ya da erkek örüntüsü almaya başlar. Rahmin karanlığının kritik aşamasında olanlar beynin yapısını, düzenlemesini ve böylece bizzat zihnin doğasını belirleyecektir.
Şimdi ona güzel bir fön çek bakalım.
Çalışan anne olma sorununa adanmış makaleler -hatta kitaplar- varken, çalışan bir baba olmaktan kaynaklanan zaman ve sorumluluk çatışmalarından bir paragraf olsun bahseden çocuk bakım kılavuzuna rastlamak pek olası değildir.
Sayfa 109 - Sel Yayıncılık - 2. BaskıKitabı okudu