Hepimiz acı çekmek için dünyaya geldik...
Sayfa 121 - Ema klasikKitabı okuyor
Siz benim ruhumda, yüksek, sağlam, lekesiz bir yerde, ayaklığı üstünde bir Meryem heykeli gibisiniz.
Sayfa 194 - Can, 25. Basım
Ah, şuracıkta, hem öylesine yakında, hem öylesine uzakta bir zavallı insan bulunduğunu bilmiyordunuz…
Sayfa 189 - Can, 25. Basım
Ve bazı günler var ki devasa bir bezginliğe kapılıyorum, ve karanlık bir sıkıntı, gittiğim her yerde, beni kefen gibi sarmalıyor; kıvrımları beni utandırıyor ve kısıtlıyor, hayat bir vicdan azabı gibi üstüme basıyor. Bu kadar genç ve bu kadar her şeyden bıkmış... Oysa yaşlı olup hâlâ heyecan dolu olanlar var! Ve ben, o kadar düşüğüm, o kadar küskünüm!
Dünya, üstü böcek dolu bir kadavra gibi kalabalık.
Ya biz, bizim nasıl bir dinimiz olacak? Bizim olduğumuz kadar yaşlı olmak ve hâlâ Mısır'dan kaçan İbraniler gibi çölde yürümek.
Vaad Edilmiş Topraklar neresi olacak?
Her şeyi denedik ve her şeyi, umutsuzca inkar ediyoruz; ve sonra, tuhaf bir tamahkârlık, ruhumuzla ve insanlığımızla bizi ele geçirdi; içimizi kemiren devasa bir endişe var, kalabalığımızda bir boşluk var; etrafımızda bir kabir soğukluğu hissediyoruz