İyi geceler
Değişen o değil; ben değiştim, Vardığım yargı bu. Öyle ki, en mutlu anlarım bile bununla bozuluyor, Ah! Nasıl da değiştim böyle! Değişmeme bir açıklama bulabilmek için, bu deftere yirmi yıl önce yazdıklarımı okudum. Bir zamanların o saf, güvenli, biraz da bön kızında kendimi görmem öyle zor ki!
Sayfa 37
Hepimizin kusurları vardır, bir aile içinde her iki yanda bir hoşgörü olmadıkça, ufak tefek birtakım ödünler verilmedikçe uyumun sürdürülemeyeceğini de biliyorum.
Sayfa 37
20 yıl sonra…
Yaşamda ardından koşulan şeye ancak bazı bazı en çok değer verdiğimiz şeyi yitirmeyi göze alarak erişebileceğimizi anlamak için biraz yaşamış olmak gerek kuşkusuz . Bugün ardından koştuğum şey kurtuluşum; yitirmeyi göze aldığım şeyse çevrenin, bir de çocuklarımın saygısı. Çevrenin saygısına pek değer vermediğime inanmaya çalışıyorum. Çocuklarımın saygısı benim için her şeyden ileri…
Sayfa 35
beni asıl kederlendiren şeyin benim için böylesine önem taşıyan bir şeyin onun için böylesine önemsiz olması, benim böylesine önemsediğimi gördügü bir şeyi bu kadar hafife alması olduğunu anlamak istemiyor. Sonra sözünü tutmadığı için o haksız olmuyor da bundan yakındım diye ben haksız çıkıyorum.
Sayfa 34
Alışverişler, konuk ağırlamalar, dostlara, yakınlara gitmeler. Günlüğü yazmaya zamanım yok artık; okumaya, düşünmeye zaman yok; mutluluğumu duymaya zaman yok. En çok üzüldüğüm de bütün bunların beni korkunç bencilleştirmeye başlaması.
Sayfa 27
Aşk ve güzellik, varlığımızın çevrelerini böyle sınırsızlaştırır.
Sayfa 332 - Can Yayınları, 3. baskıKitabı okuyor
Robert’in nesini beğenmediğini sordum babama.
Hiçbir kusuru yok, yavrum, dedi. Hoşuma gitmiyor, o kadar. Nedenini söylersem, karşı gelirsin, çünkü onu seviyorsun; insan birini sevdi mi olduğu gibi göremez artik onu.
Sayfa 21
Yüreğim sevince batmış baştan başa,
seninle duyduğum her şey bir mutluluk benim için, hatta acı bile.
Sayfa 20