Atasözü, Deyim, Söz Sanatları
_Türk savaşır, rus sevişir, yunan düşünür, arap da masal anlatır. Yunan
_Araplar kadar güzel masal uyduran, Farslar kadar güzel anlatan, Türkler kadar da bu masala inanan 2. bir millet yoktur. Azeri
_Bir yanlışı haklı çıkarmaya çalışmak, onu iki kat büyütür. Fransız
_Cahiller, okumuşların cevaplayamayacağı soruları sorarlar. İran
_Yılan
Sükût
Sustum
Sükutun kollarına uzandım
Reddettim dilimin ucuna gelenleri
Harfleri
Kelimeleri
Cümleleri
Sükutun kucağında büyüttüm kelimelerimi
Kalbimle konuştum
Seyyid Nesîmî
Nesimi anlatırken Türk halk edebiyatında iki tane Nesîmî olduğunu ve genellikle bu iki Nesîmî’nin birbiriyle karıştırıldığından bahsetmiştim. Bunlardan birisi 14. yüzyılda Bağdat'ta doğmuş, Halep'te derisi yüzülerek öldürülmüş olan tasavvuf şairi Seyyid Nesîmî, diğeri ise dün anlattığım 17. yüzyılda yaşadığı sanılan ve
“Ve körleşiyor güneş
Sisli bir bulut çöküyor semte
Gözleri yaşlı olduğu belli gök yüzünün
Şimdi
Bir kitap açsam
Ve içinde sen geçsen
Rüzgar gelipte
Harfleri çalar diye korkuyorum
O yüzden
Sensizlikten ümmi olsam yeridir..”dedi adam.
Babamın ölmesini ilk kez o günün sonunda güneş solup yerini karanlığa bıraktığında ve eve o mülhem sessizlik çöktüğünde dilemiştim. Yorganı kafama çekmiş burnumu çekerken, "Ölsün," demiştim. "Allah'ım lütfen babamı öldürür müsün?" R harfleri dilimin altındaki mezarlığa gömülürken belki de bir çocuğun dileyebileceği en karanlık dilekti bu ama hiç unutmuyorum, on dört yaşındayken çığlıklar atarak toprağa vuruşumu ve bu defa, "Senden tüm kalbimle dilemiştim, senden bunu bir çocuğun kalbiyle dilemiştim, neden onu öldürmedin?" diye haykırarak isyan edişimi. Öldürmemişti. Oysa bir çocuktum ve bunu tüm kalbimle dilemiştim.
Mona Roza
Sezai Karakoç üniversitedeyken bir okul arkadaşına sevdalanır… Mona Rosa Sezai Karakoç için Muazzez Akkaya’dır. Fakat kendisini yakışıklı bulmadığı için ona bir türlü açılmaya cesaret edemiyordur… Bir gün cesaretini toplar ve tüm heyecanıyla aşkını, kalbinden geçenleri Muazzez Hanım’ a döker… Fakat reddedilince bu aşkı içselleştirir ve
Şiir ..... Güneş
Ibrahim Ahmed
Şu kalp ve dolu telaş,
Şu çuvalın altında pas tutan yırtık lisan
Şu ateş ve şu esef
Tutulan şu nefes
Ve ilmik ilmik nakşedilen şu gergef
Nedir ki şu âlem
En büyük ilham inançtır unutamazsın
Yazmak hapşırmak gibidir, geldi mi tutamazsın
Hapsetsen de çığlıklarını duyarsın
Bu gürültüde vicdanını uyutamazsın
Gecenin sükunetini böler aniden
Terkediş üzerine söylenmiş maniler
Kulağım işitmiyor karanlığı ahiren
Karanlık seni bulamaz Zahidem
Ama sen karanlığı yere tükürebilirsin
Sevdiğini bağır, kükre bilinsin
Çekilmez inan, bu koca külfet ilimsiz
Ağzından bir dua çıksın, bağrına bin insin
Benim duam kabul oldu yazdım
Harfleri esirgemedim çünkü şiir kazdı
Şiir gelecek yerden harf esirgenmez
Bini geçik cümle, binlerce kelime az mı
Dönmen için değil görmen için
Güneş bizim için varsa, gölge niçin
Gel gör içimdeki gölden içip
Ölümsüzlük ne demektir gölgen için