Din, çocuk terbiyesinde bir araç değil, ancak bir amaç olabilir
Bir anne-baba çocuğunu kontrol altında tutmak için, dini bir araç olarak kullanıyorsa, böyle bir atmosferde yetişen çocuk, belki de Allah'tan korktuğu için anne-babasına itaat eder ama, bir süre sonra zoraki itaat hissinin insan içinde uyandıracağı isyan duygusu ile Allah sevgisini de kaybedebilir. Hiçbir anne-baba kendini dinin üzerinde görmemeli, dini kendi altında, kendi çıkarları adına bir alet olarak kullanmaya kalkmamalıdır.
bence de
İyi niyetlerle çıkılan yollar, ne kadar yıpratıcı sonuçlar ortaya çıkartıyormuş meğer. Çocukların hayatı yaşamasına izin vermek lazım. Kendi korkularımızı onlara yansıtarak aldığımız tedbirler, kişiliklerinin sağlam bir zemine oturmasını engellemiş oluyor ve biz bunu fark edemiyoruz
İnsan sıraya sokuldukça değil, düzlem içinde eşit olduğunu hissettikçe kendini geliştirir.
Sayfa 191Kitabı okudu
Yo yo, Rizeliler bunu kabul edemez :D
O halde, anne-babaların çocuklarına bırakacakları en büyük miras, onları yavaşlatmak olacaktır. Onlara sekine içinde olmaları konusunda zemin hazırlamak gerekir.
Ebeveynlerin kendilerinde gerçekleştirecekleri en önemli değişiklik; çocuklarını yalın halleriyle kabul edebilmek olmalıdır.
Sayfa 181Kitabı okudu
Haklı.
Anne-babanın keyfi yerinde ise çocuk anne-babasının sevgisini alır, anne-babanın keyfi yerinde değilse, çocuk ötelenir. Çünkü günümüzde çocuklar anne-babalar için bir haz kaynağı olarak görülmektedir. Ne acı!
İnsan ruhunun derinliklerinde yatan birçok çatışma, kişinin sevdiği kişiyle kendisi arasındaki kararsızlıktan kaynaklanır.
Dinler Tarihi Meğer Çok Oynakmış
Satır aralarına en değerli ilmi sır bilgileri yazmak bu yazın ustasının en değerli hüneridir.
Tarihi olan kültürü olan ve sır taşıyıcıları tarafından değiştirilmesine asla izin verilmeyen bir tek Türkler var. Zaman zaman devleti yöneten gafletler yüzünden yaşanır gerilemeler.
Dijital peygamberler dinler
"Halbuki affetmek, ne incinmişliği ölünceye kadar bekletmek, ne de inciten kişiyi cezalandırması için bir başkasına havale etmekti. Affetmek, bırakmaktı; hayatta iken, yaşarken incitildiğinde; incinmiş duyguyu, incinmişliği bırakıp yaşama huzur içinde devam edebilmekti."
İnsan eksiğiyle, yanlışıyla, kendi olabildiği kadar yaşamdan keyif alır.
Sayfa 164Kitabı okudu
Mütavazılık, bildiğini bildirmemektir. Çocuk çok bilen ebeveynle değil, bildiğini bildirmeyen ebeveynle emniyette hisseder.
Sayfa 158Kitabı okudu
Halbuki, duyguların zarara uğramış yanlarını onarmak, onarılmış duygularla bir iç genişliği içinde yaşamak mümkündür...
Suçluluk hissi oluşturulan çocuklar utanma duygusunun kaybeder.
Sayfa 152Kitabı okudu
Sadece birileri varken çocuğa kıymet vermek, onun kendini değerli hissetmesini sağlamaz...
Sayfa 138Kitabı okudu
Çünkü Allah, babaları, çocuklarına huzur hissi verecek kabiliyette yaratmıştır.
Sayfa 69Kitabı okuyor
