Öyle ki, Avrupa devletlerinin katliam iddilarından bunalan devlet, 12 Ca 1337/13 Şubat 1919 tarihinde, tehcirin soruşturulması ve sebeplerinin tespiti için ikişer kişiden oluşan tarafsız hukukçulardan bir komisyon kurulması için İsveç, Hollanda, İspanya ve Danimarka hükümetlerine bir nota vermiştir Ancak bu devletler 6 Mayıs 1919'da verdikleri cevaplarda, bu teklifi reddetmişlerdir. 1915 Mayısından 1916 Ekim ayına kadar yaklaşık bir buçuk yıl devam eden göç ettirme ve yerleştirme sırasında devlet, yukarıda belirttiğimiz talimatnamelerle ve mahallinde aldığı tedbirlerle, o günün zor şartlarına ve savaş içinde bulunulmasına rağmen, Ermeniler'in canlarını ve mallarını koruyabilmiştir. Adeta yeni bir cephe açmış gibi idarî, askerî ve malî külfete girmiştir. Şayet Osmanlı yönetiminin gerçek hedefi soykırım olsaydı, büyük masraflara girmek yerine bulundukları yerlerde Ermeniler'i imha yoluna gitmez miydi?
Sayfa 94 - Babıali Kültür YayıncılığıKitabı okudu
Bütün bu zor şartlara ve imkânsızlıklara rağmen hükûmetin, tehcire tabi tutulan Ermeniler'i büyük bir intizam içerisinde yeni yerleşme alanlarına sevk etmeyi başardığı yabancı misyon tarafından da doğrulanıyor. Nitekim, Amerika'nın Mersin Konsolosu Edward Natan, 30 Ağustos 1915'te Büyükelçi Hanry Morgenthau'a gönderdiği raporda, Tarsus'tan Adana'ya kadar bütün hat güzergâhının Ermenilerle dolu olduğunu ve Adana'dan itibaren bilet alarak trenle seyahat ettiklerini, kalabalık yüzünden sefalet ve çektikleri zahmete rağmen hükümetin bu işi son derece intizamlı bir şekilde idare etmekde olduğunu, şiddete ve intizamsızlığa yer vermediğini, göçmenlere yeteri kadar bilet sağladığını, muhtaç olanlara yardımda bulunduğunu belirtmiştir. Amerika konsolosunun bu tespitleri, Osmanlı görevlilerinin merkeze gönderdikleri raporlarla da doğrulanmaktadır.
Sayfa 77 - Babıali Kültür YayıncılığıKitabı okudu
Yüzyılın başında Ermeniler'i destekleyerek bir Ermenistan kurma hedefi içinde olanların, bugün, Türkiye'yi soykırımla itham etmek suretiyle, aslında geçmişteki başarısızlıklarının âdeta intikamını almaya çalıştıkları, malum terör örgütüne destek vererek bir Kürt devleti kurmak istedikleri açık bir şekilde anlaşılıyor. Zira kitapta da belirtildiği gibi, geçmişte, Ermeni ıslahatı adı altında istenenlerin, şimdi de Kürtler için istendiği görülüyor.
Sayfa 10 - Babıali Kültür YayıncılığıKitabı okudu
Tehcir, Anadolu'nun abdestidir.
Tehcir kararı, yukarıda da açıklandığı gibi, komitacı Ermeniler’in müstakil Ermenistan kurma düşüncesiyle, savaş içinde bulunan kendi devletlerini arkadan vurmaları yüzünden zorunlu olarak alınmıştır.
III.Selim ve Tasarruf
III.Selim tasarrufa önem verdi. Halkı da bu yönde teşvik etmiştir. Hatta halkın altın ve gümüşten yapılmış eşya kullanılmasının haram olduğu, bunların bedeli karşılığında Darphaneye teslim edilmesinin uygun olacağı hakkında Şeyhülislam'dan fetva aldı.
Sayfa 1503 - c.10
Ermenilerin Suriye'ye nakillerinin Birinci Dünya Savaşı'nın devam ettiği ve Osmanlı Devleti'nin üç cephede savaştığı bir sırada meydana gelmesi, dikkatle değerlendirilmesi gereken bir husustur.
Zorunlu göçten, Ermeni örgütlerine destek vermeyen Ermeniler, sanatkarlar, iş adamları, askeri personel, yaşlı kadın ve erkekler ile kimsesiz çocuklar, Protestan ve Katolik Ermeniler muaf tutulmuştur.
Osmanlı Devleti, Ermeni olaylarının artmasının ardından, başta Patrik olmak üzere Ermeni ileri gelenlerini çıkacak muhtemel isyanların önlenmesi konusunda uyararak, aksi takdirde sert tedbirlerin alınacağı uyansında bulunmuştur.
Aslında Türklerle Ermeniler gerek Selçuklu Devleti, gerekse Osmanlı Devleti dönemlerinde yaklaşık 850 yıl önemli bir problem olmadan birlikte yaşadılar ve aynı devletleri paylaştılar.
Eğer iddia edildiği gibi bir buçuk milyon insan katledilmiş olsaydı bunların toplu mezarlara gömülmesi gerekmez miydi? Bu toplu mezarlar nerelerde bulunmaktadır? Türklere ait toplu mezarlar ortaya çıkarken Van şehrinin yıkılmış yıkıntısı bütün çıplaklığıyla ortada dururken neden Ermenilere ait bir toplu mezar bulunmamaktadır?
Sayfa 117Kitabı okudu
1 Ocak 1998 ile 2001 yılı başına kadar son 3 yıl içinde Osmanlı arşivinde araştırma yapan yabancı araştırmacıların ve bunların yıllara göre yaptıkları araştırma sayılarının bir listesini sunuyorum. Bu 3 yıl zarfında 52 ülke araştırmacıları tarafından 549 araştırma yapılmış ve bunların içinde Ermenilerle ve özellikle tehcirle ilgili hiçbir araştırma gerçekleştirilmediği gibi izin talebinde de bulunulmamıştır.
Sayfa 115Kitabı okudu
1921 yılından 2001 yılı başına kadar 3000'den fazla yabancı ilim adamının araştırma yaptığı Osmanlı arşivinin kapalı olduğu iddia edilmektedir. Bu arada ciddi batılı tarih araştırmacılarının özellikle siyasi ve Hayati mülahazalar sebebiyle Ermeni sorunu araştırmak istemedikleri de dikkati çekmektedir. Nitekim yukarıda belirtilen tarihler arasında Amerika Birleşik devletleri'nden Osmanlı arşivinde araştırma yapan 610 Fransa'dan 150 İngiltere'de 75 Almanya'dan 170 ilim adamından Ermeni asıllı olmayan bir iki kişi hariç hiç kimse bu konuda araştırma yapmamıştır. Öte yandan doğrudan Ermeniler için çalışan ve Ermeni katliamını araştıran il markaizer ve ara sarrafya gibi araştırmacılara istedikleri izin verildiği gibi osmanlıları Ermenileri soykırıma tabi tutmakla suçlayan bu araştırmacılardan birinciye 6000 2 ise 3.000 civarında fotokopi de verilmiştir.
Sayfa 115Kitabı okudu
İngiltere Karadeniz ordusu istihbarat biriminin Savaş kabilesine sunduğu bir raporda çeşitli Anadolu şehirlerinin 1914 nüfusu ile 1918 yılı nüfusu karşılaştırmalı olarak verilmiştir. Bu belgede Edirne ve İstanbul dahil Anadolu'daki 1914 Erbil nüfusu 773.430, 1918'deki nüfusu da 658.900 şeklinde açıklanmıştır.
Sayfa 106Kitabı okudu
Bir Amerikan arşiv belgesi sevr'den önce Anadolu'da yaşayan ve eski yerlerinde yeniden dönen Ermenileri 644.900 olarak vermektedir.
Sayfa 106Kitabı okudu
1 Dünya harbinin sona ermesinden sonra Osmanlı hükümeti tehcire tabi tutulan ermenilerden isteyenlerin tekrar eski yerlerine dönmeleri için bir kararname çıkardı. (4 Ocak 1919)
Sayfa 104Kitabı okudu