"İnsan neleri yutup sineye çekebiliyor şaşılacak şey!"
"Birden unutulmuş çocukluk yıllarım geldi aklıma, güz sonları ve kış mevsimlerinde böyle karanlık ve puslu akşamları ne çok sevmiştim."
"... sevgi uğruna akla gelmedik çılgınlıklara kalkışıyordu. Alev kendiliğinden sönmüyordu bir türlü."
Sayfa 129Kitabı okudu
Kış geceleri kulaklarımda rüzgarın uğultusu,
Gırtlağımdaki yangını karla söndürüyorum.
Taşıyorum şeytana zavallı ruhumu...
Ah her şey benden yüz çevirdi,
Ne varsa yaşamı biraz zevkli kılan.
İnsan olmanın daha uzun, daha eziyetli ve çetin yolunu çaresiz yürüyeceksin.
İnsan yüz zardan oluşmuş bir soğana, pek çok iplikten dokunmuş bir kumaşa benzer.
İki ayrı ruh, ah, yaşar göğsümde!
Faust
Ama yol da yoldu doğrusu!
...
Düş kırıklığı ve umarsızlık yaşadım. Yüreğim yaptıklarımı onaylıyor, gözlerim gülümseyerek onaylıyordu.
...
Yolum daha nereye götürecek beni? Acayip bir yol, dönemeçler çizerek ilerliyor, belki de bir çember çiziyor.
Sayfa 98