"Özlediklerimizi de kaybettiklerimiz gibi anıyoruz.”
Kaybettiklerim geliyor aklıma— kaybettiklerimiz— ve koyuveriyorum kendimi.Sonra toparlanıyorum.Ve umudun içinde yavaş yavaş yeniden yeşerdiğini hissediyorum.Geçmiştekinden daha iyi olmasa da en azından daha farklı bir gelecek için.
Kaybettiklerimiz,anılarımızda hep güzeldir.En aydınlık gülüşleriyle belirir hayalimizde ve hiç unutulmaz bu sahne.
Sayfa 155 - Dokuz YayınlarıKitabı okudu
"Özlediklerimizi de kaybettiklerimiz gibi anıyoruz..."
Şu yazıya kalbimi bıraktım.
Hiç bir zaman değişmeyecek bir şey söyleyeyim size;
Bu günü yaşıyoruz.Her saatini kıymetini bilmeden pervasızca taşıyoruz.Yarınlara, ardımıza habersizce hasret bırakıyoruz.
Özleyeceğiz..Ne olursa olsun fark etmeksizin geçmişi gözleyeceğiz.Belki kazandıklarımız daha fazla olacak.Yeni insanlar, yeni yerler, yeni hayatlar göreceğiz.Ama
Geçmiş denilince insan, hep çok öncesini düşünüyor. Çoğu zaman anılarımızı, ister acı olsun ister tatlı, unutmayı seçiyoruz. Ne kazanırsak kazanalım, kaybettiklerimiz ağır basıyor çünkü.
Farkında olmasak da geçmişle yüzleşmekten korkuyoruz aslında. Bugünün de geçmişe karışacağını ve eski bir anıya dönüşeceğini göz ardı ederek, kendimizi kandırıyoruz..
Sayfa 327
"Kaybettiklerimiz,anılarımızda hep güzeldir.."
Sayfa 155Kitabı okudu
Kaybettiklerimiz, anılarımızda hep güzeldir.
Sayfa 155 - Dokuz YayınlarıKitabı okudu
Kaybettiklerimiz ve bizimle kalanlar inanıyorum ki onları nasıl sevdiğimizi hep biliyor olacaklar...
.
Sayıları kovalayan ciddi insanların devrindeyiz. Sahip olduklarımız, olacaklarımız, kaybettiklerimiz, kazandıklarımızla değerimizi biçtiğimiz ve değerimizin biçildiği bir sistemin içindeyiz.
Sayfa 34Kitabı okudu
