Babaannemden masallar
Bir evvel zaman içtim kadehinden
Yüzünün aksinde kış oluyordu yüzüm
Kestanelerin içine kar yağarken
Ben orada çatladım ve öldüm
Elinde yelpazeyle uyukluyor babaannem
Hiç masal bilmediğinden kendini tekrarlardı
Yüzünde gelincikler ve doksanüç harbi
Hatırası çatlayan zamanlar serinlerken
Ben içtim o masalı su oldum derken göldüm
Şimdi sen bu masalın içindesin benimle
Ve bulunduğumuz yerin adı oluyor babaannem
Avcunda kestaneler güneşleniyor
Mevsiminden düşüyor zaman bu hayale gülerken
Yahut mevsiminden düştü zaman, ben babaannemi gömdüm
Sayfa 35Kitabı okuyor
Yaz neşedir, ilkbaharsa umut. Öte yandan kış; melankolik, uyuşuk bir huzurdur. Sonbahara gelince... Sonbahar aşktır.
Sayfa 213Kitabı okudu
“ Olmuş bitmiş, düzeltilmesi elde olmayan şeyler için acınmakta boştur oysa. “
Yüreği ağırlaşınca dili hafif olmuyor insanın.
Kış Masalı
Bırakın sırası geldiğinde, zaman versin haberleri.
Sayfa 68 - İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Gönlü şen olan bütün gün yürür
Oysa karamsarlar çabuk yorulur.
Sayfa 75
Hayal gücü , gerçekten görebildikleri herhangi bir şeyden çok daha tehlikelidir ve hayal gücünün harekete geçmesi için tek ihtiyaç karanlıkta dolaşan fısıltılardır.
Sayfa 356Kitabı okudu
Suskunlukları bir şeyler söylüyordu, davranışlarının bir dili vardı...
"Aslında seni izlemiyorum, yaşadığımı hissediyorum.Bunu hissetmem için de sana bakmam gerekiyor."
Sayfa 300 - Sinemis ve AliKitabı okudu
Hiçbir düş bu kadar benzememiştir gerçeğe.
Hiçbir şey kalmaz sonsuza kadar...
Gün gelir herkes dünyanın sayısız işleri içinde açığa vurur bunları,
İhmalciliğini, budalalığını, korkaklığını...
Gerçek olmayan şeyler büyüler seni,
Hiçlik arkadaşın olur...