Travma
Travma tamamen sözcük öncesidir. Shakespeare bu dilsiz dehşeti, Machbeth'de kralın ölü bedeni bulunduktan sonra şöyle ifade eder: "Korku! Korku! Korku! Ne dil ne de kalp seni anlamaz, seni adlandıramaz! Karmaşa artık şaheserini ortaya koymuştur!"
Cehennemin korkunç zebani alaylarında bile
Machbeth'ten daha lanetlisi bulunamaz.
Dostoyevski ve diğer varoluşçu atalarımız, özgürlüğün dayanılmaz bir yük olduğuna dair yazarken ne edebi bir mübalağa sanatı yapıyorlardı ne de aşırı votka içmenin etkilerini yansıtıyorlardı.
Varoluşçu psikoterapinin yaşamın bu trajik veçhelerini vurgulaması karamsarlıktan gelmez. Tam tersine, tarih boyunca Aristoteles ve diğerlerinin bize hatırlattığı gibi, sahici trajediyle yüzleşmek psişik anlamda son derece katartik bir deneyimdir. Trajedi, insan vakarı ve ihtişamıyla kopmaz bir bağa sahiptir ve Oedipus, Orestes, Hamlet ve Machbeth'in dramlarında gösterildiği gibi kişinin en görkemli içgörü anlarında ona eşlik eden şeydir.
Travma
Travma tamamen sözcük öncesidir. Shakespeare bu dilsiz dehşeti, Machbeth'de kralın ölü bedeni bulunduktan sonra şöyle ifade eder: "Korku! Korku! Korku! Ne dil ne de kalp seni anlamaz, seni adlandıramaz! Karmaşa artık şaheserini ortaya koymuştur!" Sıra dışı koşullar altında insanlar kötü sözler söyleyebilir, annelerine seslenebilir, korkuyla bağırabilir ya da sadece kapanabilirler. Saldırı ve kaza kurbanları, acil servis odalarında sessiz ve donuk bir hâlde bekler; travma yaşayan çocuklar "dillerini yutmuş gibidir" ve konuşmak istemezler. Cephedeki askerlerin fotoğrafları, gözleri çukurlaşmış adamların sessizlik içindeki boş bakışlarını gösterir
Sayfa 43Kitabı okudu
Travma tamamen sözcük öncesidir. Shakespeare bu dilsiz dehşeti, Machbeth'de kralın ölü bedeni bulunduktan sonra şöyle ifade eder: "Korku! Korku! Korku! Ne dil ne de kalp seni anlamaz, seni adlandıramaz! Karmaşa artık şaheserini ortaya koymuştur!"
Sayfa 43Kitabı okudu
Machbeth
Korku! Korku! Korku! Ne dil ne de kalp seni anlamaz, seni adlandıramaz! Karmaşa artık şaheserini ortaya koymuştur!
Machbeth
"Kendini boşuna harcamış olur insan
Dilediğine erer de sevinç duymazsa,
Yıktığın hayat kendininki olsun daha iyi,
Yıkmakla kazandığın şey kuşkulu bir mutluluksa."
Machbeth
"Yapmakla olup bitseydi bu iş,
Hemen yapardım, olup biterdi.
Döktüğüm kanla akıp gitse her şey,
Bir vuruşta sonuna varılsa işin,
Bir anda bu dünyayı olsun kazanıversem,
Zaman denizinin kumsalı olan bu dünyayı,
Öbür dünyayı gözden çıkarır insan.
Ama bu işlerin daha burada görülüyor hesabı.
.......................
Doğruluğun şaşmaz eli bize sunuyor
İçine zehir döktüğümüz kupayı."
sen sus ki güller kanatsın sesin.
bezirganlar kemirdikçe kokarca
çöl ortasında leş yiyen bedevi
kaynadıkça cadı kazanı machbeth
kirleniyorum durmadan umutsuza
soya çekimi saray ötesi hallerin
kanla boyuyorum gülleri siyaha
tarih yanılgıya düştü, gözlerim uçurumlara
silahsızım, yüreğimden bu kör vurulmaya
huma çırpıntısı, üstüme kuma getirdiğin günler
bir kılıcın keskin yerindeyim, yüzündeyim
eskiyen yollardır, aşıklar eskittiğin
sağanaklardan geçip umuda çıraklık eder
gezinir dört bucağında kalbinin
geceyi gözleyen gölgen
bir anka, ağlaması ölmeye benzer
Sayfa 10 - Piya Kitaplığı, Mart 1995, İstanbul.Kitabı okudu
