Kaybolduğumuzu hissettiğimiz zamanlar olur. Herkes de anlayamaz bunu, bu çağda insanlar kaybolduğunun farkında bile değil. Duino Ağıtları'nı hatırlayın: "Hiçbir yerde, sevgili, dünya hiçbir yerde, sadece içimizde." Kaybolduğumuzu hissettiğimizde döneceğimiz tek yer kendimiziz sevgili okur. Bu zamanda insanı ancak kendi kurtarır. Var
Savaş bitmiş ve karar alınmıştır: Mübadele şart artık.
Ve o saatten sonra çok az şey kalır geriye, kaderine razı olmak gibi.
Yıllarca vatan bildikleri topraklardan ayrılmak zorunda kalan aileler geride bırakırlar sevdiklerini, dostlarını, anılarını, aşklarını ve daha nicesini. Bir gün vatanları bildikleri topraklara döneriz umuduyla çıktıkları yolculuktan aslında geri dönmeyeceklerini bilerek attıkları adımlarla bilmedikleri yeni bir hayata doğru sürüklenirler.
Kim bilir ne sevinçler paylaşıldı şu kapıdan ve pencerelerden. Ne vedalar edildi, ne kayıplar verildi. “Başıma ne geldiyle ne gelecek arasında” kalmış sıkışmışlığın içinde yaşarken insan kaçırdı zamanı hep. Selam sana şu mavi panjurlu pencereden bir zamanlar annesini, babasını, kardeşini uğurlayan küçük çocuk, yüreğine dokundum, yüreğimde hissettim coşkunu ve acını. 🖤
Üç bin liralık şiir
Seni neden sevdiğimi bilmiyorum
Ancak hayatım boyunca bu anı beklemiş gibiyim.
İtirafımdır, önceleri epey eksiktim
O zamanlar adını bile bilmiyordum
Tanrım ben ne cahilmişim
Ayıbı olmaz, artık öğrendim
Güçlüyüm, kendim gibiyim, seninleyim
Lakin kaybetmek hep aklımın köşesinde kalacak
Bu yüzden sana iki kat sarılacağım.
Sen benim en mavi yanımsın
Sen benim ümit ettiğim tarafsın
Sen dünyanın bana hitap eden kısmısın
Yıllar gelip geçecek elbette
Ancak sen yüreğime yaşıt olarak kalacaksın.
- 
Murat Ali Ersan
- 
Mahallenin En Güzel Kızı
Darmadağın
Hava tüm gün 40 dereceden fazlaydı. İçimden "bu Mersin sıcağı da temmuz ayında daha fena oluyor" derken birden kapı çaldı. Oysa kimseyi beklemiyordum. Kapıyı açtığımdaysa karşımda birisini beklerken bir zarf görmüştüm. Pembe bir zarf. Merakla içini açıp okumaya koyuldum. 3 sayfa mektup vardı içinde. Özensiz bir el yazısı, yanlış imla
Guilty as sin
Mavi Nil'de boğuluyorum
Bana "Downtown Lights"ı gönderdi
Bir süredir duymamıştım
Can sıkıntısı iliklerime kadar işliyor
Bu kafes bir zamanlar güzeldi
Ağlamama izin var mı?
Kilitleri kırmayı hayal ediyorum
Acıyla Tamamlanmak!
Bir yüreğin çarpıntısı kanatlandı ruhumda, sevmenin güven veren tarafı ışık oldu bu garip yalnızlığıma. İçimde aradığım yolu buldum, kalbimde ıssız kalan orman, yeşillendi bir anda. Uzun bir trenin yolcusuydum bir zamanlar şimdi ise yerini bulmuş biriyim. Kayıp sandığım günler, acı sandığım hâyal kırıklıkları meğerse bir köprüymüş gerçeğe ulaşmamı
Mutlu son?
Bir efsaneye göre bir kadın bir adama aşık olmuş. Ama ne kadın ne adam bunu fark edememiş. Yaşadıkları duygu yoğunluğu o kadar duygusuz yapmış ki onları aşkı görememişler.
Ailesinden inanılmaz derecede sevgi almış, güzel, kibar bir kadın varmış. Annesi ve babası birbirine çok aşık bir çiftmiş. Bir erkek kardeşi ve bir ablası varmış. Ablası