Lamba’nın kendisi kesinlikle dümdüz olduğu halde asıldığı yerdeki yüzeylerde yalancı bir çarpıklık ortaya çıkarır...Lambadaki bu çelişki onu giderek daha da ürkütür. Vicdanım da aynı lamba gibi içimde asılı! diye homurdanır , ‘alevi dik yanar ama ruhumun odaları hep yamuk yumuk!’
Sayfa 84Kitabı okudu
Açık denizin çağrısı
Ne zaman neşesiz ve huysuz olmaya başlasam, ne zaman insanların şapkalarını sokağa fırlatmak istesem, ne zaman ruhumda soğuk kasım yağmurları çiselemeye başlasa, o zaman yeniden denize açılma zamanımın geldiğini anlarım. Hangi yolu seçerseniz seçin o yolun sizi denize götüreceğinden şüpheniz olmasın. Suda insanları karadan uzaklasştıran bir sihir vardır.
İsmaelKitabı okudu
Ama gene de bu balinaya acıyamazdık. Yaşlılığına, sakat kanadına, kör gözlerine karşın, öldürmek zorundaydık onu. İnsanoğlunun sevinçli düğünlerine, bayramlarına ışık sağlaması için; kimse kimsenin kılına dokunmamalı diye vaazlar verilen görkemli kiliselerin aydınlanması için öldürmek zorundaydık onu.
Sayfa 437Kitabı okudu
Ey yaşam, insan işte böyle anlarda –ruhun ezildiği anlarda– farkına varıyor senin yüzünden ne soysuz, ne aşağılık işlere katlanmak zorunda kaldığını! Ey yaşam, şimdi algılıyorum sende ne korkunç şeyler saklı olduğunu!
“Tanrı yardımcın olsun, ihtiyar! Düşüncelerin bir başka adam yaratmış senin içinde. Kendini bir Prometheus’a çevirmişsin azgın kafanla! Bir akbaba her gün gelip yiyecek yüreğini senin, kendi yarattığın bir akbaba!
Sayfa 267Kitabı okudu