İnsan öyle acayip bir yaratıktır ki, her şeye alışır, her aşılamadığı şeyden korkar.
Sayfa 26Kitabı okuyor
Umutsuzluğa düştüğünde her seferinde Namık Kemal'e sarılan Atam.
“Hakir olduysa millet şânına noksan gelir sanma,
Yere düşmekle cevher sâkıt olmaz kadr-ü kıymetten...”
İnsan kalbinin garip bir özelliği de, sevilmeyi, sevmekten daha üstün tutmasıdır.
Senden, seni sevdim sözünü işittiğimden beri nasıl çıldırmadığıma hala şaşırıyorum.
Bana kalırsa insan dünyada bir kere yaşadığı gibi,ömründe de bir kere sever
Büyük üzüntüler, ancak büyük üzüntülerle atlatılabilir.
Bana kalırsa insan dünyada bir kere yaşadığı gibi,ömründe de bir kere sever
Geçer iki gözüm. Dünyada her şey geçer.
Büyük üzüntüler, ancak büyük üzüntülerle atlatılabilir.
İnsan hali budur: Bir amacın ardından koşar, fakat ulaşmasına en çok ümitli olduğu zaman yaklaşmaktan korkmaya başlar.