“Tanrı bir kez olsun dönüp baktı mı bu olanlara?
Ve ne düşündü acaba....”
Sayfa 211
“..Hani nerede bu Tanrı? Nerelere saklandı?”
Sayfa 210
Hiç doya doya mutlu hissedemem ben. Doyasıya mutlu. Kendimi mutluluğa kaptıramıyorum. Korkuyorum mutluluktan. Mutluluk her an sona erecekmiş gibi geliyor bana. İçimde hep o “her an sona erebilir” hissi vardır. O çocukça korku...”
Sayfa 57
Yemeklerde... Su yiyorduk... Öğle yemeği saati geliyor, annem masaya bir tencere sıcak su koyuyordu. Biz de o suyu çorba kâselerine koyuyorduk.
Sayfa 58Kitabı okudu
annem elimizde kalan son eşyaları alıb pazara gitmiş ve onları patatesle,mısırla takas etmişdi.Böylece mamaliga pişirmiş,hepimize taksim etmişdi,biz yine de tencereye bakıb "yalayabilirmiyiz" demiştik
Sayfa 58Kitabı okudu
Bir kız arkadaşım vardı babası ölmüştü. Onun ricası üzerine , babama yazdığım bütün mektupları şöyle bitiriyorum “Babacığım ben ve arkadaşım Lera sana sevgilerimizi gönderiyoruz” Herkes bir babası olsun istiyordu.