"Tabii" dedi kendi kendine, sanki mantıklı, açık düşüncesi onu bu sonuca getirdi. Aslında, kendisi için çok inandırıcı olan bu "tabii", sadece bu saate kadar onlarca kez tekrarladığı düşüncelerin ve hatıraların sonucuydu. Hep sonsuza kadar kaybettiği mutluluk anıları, hep gelecekteki yaşamın anlamsızlığı, hep küçük düştüğünü kavraması. Bu düşüncelerin ve duyguların sırası bile hep aynıydı.