Sessizce içime bakıyorum: Sen ağlama kirpiklerin ıslanır diyor bir Erzincan türküsü, Kirpiğin kaşına değdiği zaman diyor Davut Sulari, Kirpiklerin oku cana batarken Neşet Ertaş, Kirpiklerin ok mudur kalbime batıyor diyor bir Mardin türküsü, Kirpiklerin kaşın ile cenk eder diyor Karacaoğlan, kaşın çeğmerlenmiş kirpik üstüne diyor Yozgat sürmelisi, Yummayın yummayın kirpiklerini diyor Ahmet Kutsi Tecer, Kaşlar cellat olmuş kirpik harami diyor Pir Sultan Abdal, Yavaş geç gözlerimin üstünden, korkarım ki kirpiklerim ayağına batar diyor Baba Tahir Ürgan, Seni yüceltemek için yolunun toprağını kirpiklerimin ucuyla süpürmek isterim diyor Hafız...
Orda bir köy var uzakta,
O köy bizim köyümüzdür.
Gezmesek de, tozmasak da
O köy bizim köyümüzdür.
Her şey geçer, her şey döner durmadan
Ben kendi kendini sürür bir dalım.
Kırığım, içimden çıkmaz bu acı.
Ben niye burdayım? Nedir bu çile?
Hangi ormanlardan düştüm yâd ele?
Varlığım bilmece, hayatım bir sır,
Bilmem niçin bu yük bu kadar ağır?
Ne olur anmasam yine geçmişi?
Zalim gündönümü, bu onun işi!