Konuyla veznin, vezinle kelimenin uygun düştüğü şiirleri başarılı addeden Fikret, bu bağlamda Abdülhak Hâmit'in “Döner vâdîde dûrâdur bir ses, rûdlar çağlar” mısrasındaki “dûrâdûr” ve “rûdlar” kelimelerine işaret ederek vezinle birlikte kelimelerle örtüşmesinin sağladığı ahengi örnek gösterir. Dolayısıyla Fikret, konuya uygun vezni ve vezne uygun kelime seçimini şiirin ahengini sağlayacak tamamlayıcı bir unsur olarak ele almış; bu ahengin sağlanacağı nazım şekli olarak da serbest müstezadı işaret etmiştir.
"Tanzimat döneminde edebiyatın “akılcılık” ilkesine göre yeniden inşa edilmeye çalışılması, metafizik düşüncenin yavaş yavaş edebiyatın dışına itilmesine neden olmuş; bu yüzden yeniden inşası hedeflenen edebiyatın da kendisine bir "güzellik" nosyonu inşa etmesi gerekmiştir."
Emine Tuğcu
Tevfik Fikret'in dediği şekliyle edebiyat, kişinin “elinden tutup” ona güç vererek ayağa kaldıracak niteliğe sahip olmalı ki "hastalık”ın bertaraf edilmesi mümkün olsun. Ancak çağının edebiyatı ona göre "sahih edebiyatın” kurallarını uygulayarak “başarılı” eserler üretmesine rağmen toplumu galeyana getirecek, efradın heyecanını açığa çıkaracak samimiyetten yoksundur. Bu "eksiklik” hissi, edebiyat tarihçileri tarafından da sahiplenilerek "eksiklik hissini” tanımlama aracına dönmüştür. Bu bakış açısına göre sosyal fayda ilkesine dayanmayan bu bağlamda işlevsel bir amaca hizmet etmeyen edebiyat anlayışı "eksik" ve "hastalıklı" addedilmektedir.
Kaplıcalar da hubanların götürüldüğü mekânlardandır. Emine Tuğcu'nun şöyle diyor:
"İshak Çelebi'nin şehrengizinde de, güzeller cennette bulunduğuna inanılan Kevser suyundan daha güzel bir suyu olan havuzda, yine bedensel özellikleriyle ön plana çıkartılarak tasvir edilir. 'Gül endamlı1 güzeller suya atladıklarında sanki 'ham gümüş' gibi potaya dökülmekte, suya daldıklarında ise bulutun arkasına gizlenmiş bir aya benzemektedirler."
Oglancılık hakkinda daha fazla bilgi için başvurun bunlara
KAYNAKÇA
AKGÜNDÜZ, Ahmet, İslam Hukukunda Kölelik-Cariyelik M üessesesi
ve OsmanlI'da Harem, 5. basım, Osmanlı Araştırmaları Vakfı Ya-
yını, 2000.
AKKAYA, Mustafa, "17. Yüzyılın İlk Çeyreğinde Üsküdar'da Köle Ti-
careti, Kölelerin Ticaretle Uğraşması",/dergi/
makaleler/hakem/TARIH137_1105.doc (erişim tarihi 19.10.2016).
AYDEMİR,
Sayfa 266 - KaynakKitabı okudu
Oglancılık olmasa hamam kültürü gelişmez desene
BULUŞMA YERLERİ
Erkeklerin çok baskın olduğu toplumda kadm-erkek ilişkilerine çok sıkı yasaklar getirilmiş, fakat oğlanlarla konuşma, görüşme
olanağı yaratılmıştı. Oğlancıların kullandığı alanların başında hamamlar ve hamam odaları gelmektedir. Ana metnini aktaracağımız
Dellakname-i Dilküşa (Gönül Açan Tellaklar) adlı risalede hamamların iç yüzü pek açık olarak gösterilmiştir. Bu tür risalelere ve şiirlere
hammamiyye denilmiştir. Hammamiyyelerde anlatılan güzellerin tümü oğlanlardır. Bu tür, Osmanlı dönemi edebiyatının özgün bir
parçasıdır.Kaplıcalar da hubanların götürüldüğü mekânlardandır. Emine
Tuğcu'nun şöyle diyor:
"İshak Çelebi'nin şehrengizinde de, güzeller cennette bulunduğuna inanılan Kevser suyundan daha güzel bir suyu olan
havuzda, yine bedensel özellikleriyle ön plana çıkartılarak tasvir edilir. 'Gül endamlı1 güzeller suya atladıklarında sanki 'ham gümüş' gibi potaya dökülmekte, suya daldıklarında ise
bulutun arkasına gizlenmiş bir aya benzemektedirler
Sayfa 109 - KaynakKitabı okudu