Vefa yok, hörmet hiç, emanet lafz-ı bi medlul
Yalan rayiç, hıyanet mültezem her yerde hak meçhul.
Yürekler merhametsiz, duygular süfli, emeller har;
Nazarlardan taşan mana ibadullahı istihkar.
Beyinler ürperir, ya Rab, ne korkunç inkilap olmuş!
Ne din kalmış ne iman, din harab iman türab olmuş.
Mefahir kaynasın gitsin de, vicdanlar kesilsin lal...
Bu izmihlal-i ahlaki yürürken, durmaz istiklal!
M.Akif ERSOY
Sayfa 93