İnsanım ve insani olan hiçbir şey bana yabancı değildir.
Sayfa 134Kitabı okudu
İnsanlar yaşlanıyordu, bunun ayrıcalığı yoktu ama yaşlanan insanların bir kısmı olgunlaşmış olarak, bir kısmı ise olgunlaşmadan ölüyordu. Bunun püf noktası ise bir insanın "Nasıl görünüyorum?" sorusundan, "Nasıl görüyorum?" aşamasına geçmesiydi.
Sayfa 133Kitabı okuyor
Dürüsttü, hem de sapına kadar dürüst. Kendisini yıpratacak, kendine zarar verecek kadar dürüst.
Sayfa 46 - Doğan KitapKitabı okuyor
“Ne şairler sevdim; zaten yoktular,”
Sayfa 83 - İnkılap yayıneviKitabı okudu
Ama insanlar hala,sanki bu hayatı nasıl zorlaştırabiliriz,nasıl çekilmez hale getirip mutsuzluğa neden oluruz diye,gece gündüz düşünüyorlar,sürekli bunun için uğraşıyorlardı.
Sayfa 250Kitabı okuyor
Gülümseyen yüzünde kederli bir ifade olduğunu hatırlıyorum.
İstanbul vefasız bir sevgiliye benzer.
Sana hep ihanet eder ama sen yine de onu sevmeye devam edersin.
Her insan kendi hayatının başrolünde oynuyor ."