Ehl-i geceye evliya, gündüz ehline ise ehl-i dünya dendi.
Sayfa 11
Kişinin tövbe ettiği dört şeyle gözükür.
1. Dilini fuzuli sözlerden alıkoyar.
2. Kalbinde kimseye karşı haset ve kin beslemez.
3. Kötü arkadaşları bırakır.
4. Günahlarından pişmanlık duyarak taatle ölüme hazırlanır.
Sabır hâlimizdi. Sabrı olmayanın aşkı olmazdı. Aşk sabır kadar; sevgi merhamet kadar; kalp kulluk kadar; insanlık Rabbe yakınlık kadardı.
“Allah’ım, sevgini, Seni seven kimsenin sevgisini ve sevgine ulaştıracak ameller istiyorum,”
Rabbi anlatmakta taşlanmak vardı, dışlanmak vardı. Bütün bunlara rağmen, o kapıdan ayrılmadan ısrarla çalmak vardı.
Ayrılmıştı ilk yurdu cennetinden, kalp kevseri Havva'sından.
Aşkta ayrılık vardı...
Sayfa 93Kitabı okudu
"Sana uzaklığımız kadardır nefsimize yakınlığımız, Sana yakınlığımız kadardır nefsimize de uzaklığımız."
Bir gün bir adam Allah Resulüne gelerek:
“Güzel dostluk ve muhabbet beslememe insanlar arasında en lâyık olan kimdir?” diye sordu.
Allah Resulü dedi:
“Annendir.”
Adam yine sordu, “ya sonraki?”
Allah Resulü yine dedi:
“Annendir.”
Adam yine sordu.
Allah Resulü cevap verdi.
“Annendir.”
Adam dördüncü kez soruyu tekrar etti.
“Sonra kimdir ya Resulallah?”
Allah Resulü cevap verdi.
“Babandır."
Fatıma hanım vefat ettiği zaman “Bugün annem öldü.” ifadesini kullandı.
Kabrinin içine girdi, bir müddet uzandı, kefeni için de gömleğini verdi.
Bu ilginin nedenini sordular.
“Ebu Talip’ten sonra bu kadıncağız kadar bana iyiliği dokunan hiçbir kimse yoktur. O benim annemdi.
Kendi çocukları aç durur, suratlarını asarlarken o, önce benim karnımı doyurur, saçımı tarardı.
O, benim annemdi. Ahrette cennet elbiselerinden giyinmesi için ona gömleğimi kefen olarak verdim.
Kabre ısınması, alışması için de oraya kendisiyle birlikte uzandım...” dedi.77
Peygamberimiz buyurdu:
“Hayır bunu yapamazsın! Bir evlat babasının suçu yüzünden öldürülmez!”
Kalbimde ki hüzün ağırlaştıkça, gözyaşlarım taştıkca yaslandım sabra...
Sabır tüm kapıların başıydı. Sabra yasladım...
Sayfa 27Kitabı okudu
"Öyle hassas duygularımız var ki bir bakışla kırılacak, bir bakışla incinecek. Öyle duygularımız var ki söze gelmeyen, söz edilmesini istemeyen, dile düşmeye tahammül edemeyen."
"Çekirdeğin toprak örtüsü altında kabuğunun çürümesi gibi kadın nefsinin kötü(menfi) duyguları örtü ile çürüyor. Nefsin sertliği gidiyor.
Örtü, nefsi diğer emirlere karşı da yumuşatıyor."
Manevi bağınla bağlanmak için rabıtadayız.