Aydın KANSIRAY
Şimdi bu öksüz kalmış ellerimle,
Pencere kenarında sokak lambalarının,
Yüzüme vurduğu ışığın altında,
Gözlerimdeki yaşları saklıyorum insanlardan.
İnan istemeden oluyor
İçerden sokaklara bakmak koyuyor
Başka bişey değil.
Yalnızlığı daha öncede yaşadım,
Fakat esaret altında yalnızlığı yaşamak,
Adamın iliklerine kadar,
Sürekli tekrarlanan
İlk Realist
İlk Realist Roman Denemesi; "Araba Sevdası" Adlı Roman Denemesini, Recaizade Mahmut Ekrem Bey Yazmıştır.
Rotasız bir gemi gibiyim şimdilerde
Üstelik güvertede ne çalışan bir işçi ne de ışık var
Sallaniyorum dalgalar arasında
Git geller, gel gitler…
Sahi kaç adım eder sonbahara tutunma çabamız ile içimizdeki umutsuzluk arası
Her şey istediğimiz gibi olduğunda
Gemimizin yolculuğa çıkmaya gücü kalacak mı acaba?
Paslanan ve su alan yerlerini kim onaracak?
Yolculuğa sevdalı bu gemi yerleşik hayatın savunucusu olup
gençken ben de sizin gibiydim diye anlatacak mı çaylak teknelere?
Sarı Sıcak
SARI SICAK (1)
Birinci Bölüm
Gün doğmadan çay tarlasında çaylar arasında arı gibi çalışıyor kelebek gibi uçuyordum iki kardeşim anam cıvıl cıvıl yeşilin içinde noktalar...
Ta ki babam gelene kadar o heybetli cüssesi ile yeri göğü inleten fırtınalı hortum ...
Hüüpp içine çekti.
Haşere ilacı ile ilaçlar gibi silleleriyle uçurdu;
Davam Adlı Kitabımdan Bir Pasaj
Yüzünde bir hasret bir yarım kalmışlık belirdi. Ölüm iki hece tek nefeste söyleniyor. Tek nefeste söyleniyor olmasına rağmen içinde ne nefesler barındırıyor. Herkesin bir gün karşılaşacağı gerçek. Gel demen ile gelmeyen, git demen ile gitmeyen zamana en sadık dost. Zamanını tayin edene en sadık kul. Ve bir gerçek doğuyordu zihnimde, bir şairin sedası kulaklarımda "herkes ölür ama herkes gerçekten yaşamaz." diyordu. Babası ölmüştü yaşayıp mı yaşamayıp mı? Bilinmez. Evlatlarının kokusunu ne kadar içine çekebildi? Ne zaman at olup bindirdi sırtına bilinmez. Savaşta mı ölmüştü acaba? Belki de ölümü gerçekten yaşam bulmasaydı. Tarumar edilmiş şehrini kurtarmak, prangalar vurulmuş ruhunu özgürleştirmekti belki de ölüm sebebi. O yaşamına kavuşmuştu ya Muhammed Ali. Belki de babasının ölümüydü onu bize getiren. Onun yaşam nefesi biz mi olacaktık?