Geçmişte Arapça kutsal bir dil değildir. Puta tapar bir dilidir. Latince gibi bir "bilim dili" de olamamıştır. Çöl Arap'ının dilidir.
Bir araştırmacıya göre Arapça, tıpkı Arap'ın kendisidir. Arap'ın kişiliğine uygun özellikler taşır. Arapça amaçları gizler. Kesinlik kıvraklık ve kaypak anlatımı seçer. Genellikle halk yığınları uyutma ve yanıltma, sürü gibi belli bir yöne sürüklemeye yatkındır. Arapça ses ezgisinin tonunu ayarlayarak, aynı şeyi farklı tonlarda söylemek olanaklıdır.
Böylece zihinler tütsülenir, kişi büyülenir, istenen her şeyi halk topluluklarına ve hatta aydın geçinenlere benimsetilir. Söylev dili olarak Arapça bu bakımdan ideal bir dildir....