Özkısıtlama
Düşüncelerimizin çekmeceleri olmalıdır ki birini açtığımızda diğerlerini kapayalım.
O zaman yoğun bir endişe mevcut andan alacağımız her küçük zevki mahvedip bütün huzurumuzu kaçırmaz ve bir düşünce diğerini bastırmaz.
Sayfa 36 - CANKitabı okudu
...her şeyden evvel bir bilgin cahil birisiyle tartışmamalıdır.
Ne değerli oluyor elde edemediklerimiz.
Tartışmaya başlarken kural olarak herkes kendi dediğinin
doğru olduğuna inanır. Tarhşma iledediğinde iki taraf da
kuşkuludur. Ancak tartışmanın sonunda doğrunun bulunması, onaylanması beklenir. Ama diyalektik bununla
meşgul olmaz: Bir kılıç ustası dövüşürken düelloya yol
açan olayda kimin haklı olduğuyla ilgilenmez, tek dikkat
ettiği şey, hamle yapıp isabet ettirmek ve hasmımn hamlelerini savuşturmaktır. Diyalektikte de aynen böyledir.
Sayfa 13 - Sel YayınlarıKitabı okudu
Yanlış: Öyle olsa, sadece yanlış önermelerin savunmasında kullanılabilirdi; oysa insan haklı olduğunda da görüşünü savunmak için diyalektiğe gereksinim
duyar. Hileli yolları tanımalıdır ki onlara karşılık verebilsin. Ayrıca, muhalifi aynı silahlarla vurabiirnek için bunlara sıklıkla kendisi de başvurabilir. Yani diyalektik açıdan objektif doğruyu bir kenara bırakmak ya da tesadüf saymak zorundayız.
Tek yapmamız gereken, kendi iddialarımızı nasıl savunacağımızı ve muhalifimizin görüşlerini nasıl çürüteceğimizi bulmakhr. Buna yönelik kurallan uygularken, objektif doğruyu hiç dikkate almamalıyız,
çünkü genellikle objektif doğru bilinmez.
Sayfa 13 - Sel YayınlarıKitabı okudu
Boş zamanda durgunluk tehlikelidir.
Toplum bir ateşe benzetilebilir,akıllı kişiler uygun bir uzaklıktan ısınır ama içine düşmezken,budala kişi,önce kendini yakıp sonra da yalnızlığın soğukluğuna sığınır ve ateşin yakıcılığından şikayet eder.
" Kıskançlık, sen ile ben arasında daha kalın ve daha güçlü bir duvar inşa ederken duygudaşlık bu duvarı inceltir ve şeffaflaştırır. Daha doğrusu, kimi zaman duvarı bütünüyle kaldırır ve o zaman da ben ile ben olmayan arasındaki ayrım kaybolur."
