"Aklı başında kişi hoş olanın değil, acı vermeyenin peşindedir."
"Anlayışlı olmak,mutluluğun ana parçasıdır."
Birbirlerini en çok teshir edenler (büyüleyenler) birbirlerini en çok itmam edenler(tamamlayanlar)’dır
İnsanoğlu nefrete dostluktan daha fazla eğilimlidir. Nefrete eğilimlidir, çünkü yaşamından hoşnut değildir…
“Her isteyen gururlu olamaz, olsa olsa gururluymuş gibi yapabilir.”
Sayfa 59Kitabı okudu
Evet.. peki irademden nasıl kurtulabilirim, asıl önemlisi o.
Aklın denetiminde olmayan irade, insanları parmağında oynatıyor ve geçici tatminlerle veya ulaşılamayan hayallerle, insanı hiçbir zaman dışına çıkamayacağı bir bıkkınlık ve acı döngüsüne sokuyor.
Pek bana göre olmadığı için irademle devam etmek isterim..
Anlamsız, boş, acı dolu, kötü bu hayattan kaçınmanın tek yolu; irademizi öldürmek.
Hayat geçirilir, hayat tamamlanır, atlatmaya bakmalı.
merhametimizi korumalıyız, diyorum
"Ahlakın temelinde merhamet yatar," demişti filozof Arthur Schopenhauer iyi bir gününde. Belki hayatın temeli de buydu.
Sayfa 195Kitabı okudu
17 yüzyıldan kalma bir ziyaretçi defterine bir asilzade şöyle yazmıştır:
Amour véritable
Amitié durable
Et tout le reste au diable.
Gerçek dostluk
Gerçek aşk
Geri kalan her şey cehenneme.
Aşırı derecede uzun ve ince bir beden yapısına sahip kimseler, bodur denecek kadar kısa kimselerin bedenlerinde güzellik bulma temayülündedirler.
Sayfa 59Kitabı okudu
Herkes, vücudunun belli kısımlarındaki kusurlarını ve aksaklıklarını düzeltmenin yolunu bulmaya çalışır ve kusur ne kadar belirgin ise onu düzeltme yolundaki azim de o kadar büyüktür.
Sayfa 59Kitabı okudu
Bütün aşk serüveninin gerçek amacı, her ne kadar söz konusu kişiler bunun farkında olmasa da, belli bir varlığın dünyaya getirilebilmesidir ve bu neticenin elde edilmesinin yolu ve keyfiyeti tali bir meseledir.
Sayfa 38Kitabı okudu
siyahın yanına gri koymaya benzer, o zaman ona beyaz denilebilir; griyi beyazın yanına koyarsak da siyah denilebilir.
Sayfa 34Kitabı okudu
tartışmanın başında kural olarak herkes doğrunun kendinden yana olduğunu düşünür; tartışma ilerledikçe ikisi de şüphe duymaya başlar; tartışmanın sonunda da doğrunun ortaya koyulması, onaylanması beklenir.
Sayfa 21Kitabı okudu