Aşk şiir yazan hep erkekler midir!?
Önce kendilerinden uzaklaştırıp, terkedilince de masa başına geçip şiir yazanlar. Gidenin ardından aşk şiirleri ya da hayal ettiklerine yazılan şiirler. Gidenin ardından ağıttır, aklındakine özlemdir. Erkek yazabilir ve senin için şiirler yazdım gördün mü? der. Bir kadın yazamaz mı yazar elbet. Fakat kadın yazarsa sorgulanır, yargılanır, kime yazdın kim var aklında? Yazar ama erkekler gibi ilan edemez açıklayamaz kendini. Yazar ya yırtar atar yüreğindeki ile birlikte ya da yakar gider ardına bile bakmadan...
Yaz yaz beni yüreğine
Yaz yaz
Kalemi eline alda yaz
Aşkı büyük harflerle yaz
Aylardan Nisan
Sana aşık bu insan
Yaz beni yüreğine
Hiç düşünme sen yine
Güneş gibi doğarim senin yüreğine
Kalem yazarsa deftere
Kalbimi çizer misin o yere
Bu kalem aşk yazar
Aşka mutluluk katar
Sen beni yaz yüreğine
Güneş gibi doğarim senin yüreğine...
Dünyanın bakir olduğu zamanları bilir misin?
Ey sevgili,
Anlatayım mı sana,
Kanayan yaralarımız yoktu bizim,
Her hayat,
Kendi yüzünün bize yansıması kadar berrak dururdu,
Alfabe icat edilmemişti henüz,
Gözlerin dili vardı o vakitlerde,
Güzel bakmanın dili,bedenin dili,
Esaret diye anlatılan her şey bir hiçti,
Bir tek seven sevdiğine esir
Aşk bir eşkiyanın hayata itirazıdır...
Susarsa çatışma, konuşursa savaş.
Yazarsa destan.
Severse devrim olur.
Tut ki ben bir eşkiyayım.
Bedri Rahmi Eyüboğlu
Bizim Büyük Çaresizliğimiz’de Nihal, Ender’den kendisine şiir yazmasını ister. Ender burada okuduğu bir öyküde geçen “kendisine şiir yazılmasını isteyen takıntılı bir kadının, şair bir sevgili ile aşk yaşayıp kendisine şiir yazdıramaması” temalı bir hikayeden bahseder. Bu hikaye kurgu mudur? Gerçekten yazılmış mıdır? Orjinalini bilen, hatırlayan varsa ve yorum olarak ya da DM’den yazabilirse sevinirim. İkinci olarak da yine Ender devamında “küçük bir kız, yazar kahramanımızdan kendisi için bir öykü yazmasını ister” temalı bir hikayeden bahseder ve Çetin’e “İlgilenmeyeceğini bildiğimden yazarın ve öykünün ismini yazmıyorum, senin o durgun aklını bulandırmayalım değil mi Çetin!” diye sitem eder. Aynı şekilde bu da Bizim Büyük Çaresizliğimiz’in bir kurgusu mudur ya da gerçek bir hikaye midir, bilen varsa ve yazarsa sevinirim.