"Sefer;bir şeyin üzerinden örtüsünü kaldırmak,demektir.Yolculuk esnasında insanların asıl huylarının açığa çıkmasından dolayı her türlü yol almaya sefer denmiştir."
Zeyneb Kur'an'ı başıyla ve sonuyla düşünmüştü.Mushafın ifadeleri;"Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla" başlıyor;" Ve'n-nas" diyerek insanla sonlanıyordu ya; Kitap, Allah ile insan arasındaydı.
Yanında bir günlük suyu olan yolcu geceyle gündüz kadar sükunettedir. Ertesi gün ihtiyacının derdine düşünce huzurunu yitirir. Eminliği kaybolur. Oysa insanoğlu yokluğunu hissedip aramaya çıktığı nimetler kadar değerlidir.