Ben suçluysam aşırı bir duyarlığın suçlusuyum; çevremdeki bütün nesneleri en karanlık, en uğursuz köşeleriyle görmek gibi bir yetenek kazandırıyor bana bu duyarlık... Beni yıkan bir duyarlık...
İnsan yalnız mezarda sükûna kavuşabilir; yeryüzünde ise kendi benzerlerinin kötülüğü, tutkularının dağınıklığı, daha önemlisi, yazgının uğursuzluğu dolayısıyla fırsat bulamaz buna.
Biz nice duyguluysak, bizi aldatanlar o kadar rahat oluyorlar... Düzenbazlar! Onların bizi bırakırken kullandıkları nedenler, bizim onları elimizde tutarkenki nedenlerden ne kadar da yavan oluyor.