Herşeyin çok kötüye gittiğini gördüğümüz bugünlerde belki, bir nebze içimizi rahatlatacak şeylerden biri, kapınızın önünde bir sepet dolusu Çehov öyküsü bulmak olabilir. Ne de olsa edebiyat, hele de iyi edebiyat insanı sağaltıcı, yaraları bereleri, sızıları acıları iyileştirici bir ilaç, bir melhem gibi...bu yüzden kıyamet kopsa da kitabımızı alıp
Bilirsiniz vaktinde balık avlamış, soğuk güneşli sonbahar günlerinde köyün üzerinde sürüler halinde uçan kuşları seyretmiş bir adam hiç bir zaman gerçek şehirli olamaz, hayatının son gününe kadar köy özlemi çeker.
“Çehov öykülerinde, eline hangi boya geçerse onu gelişi güzel sürer. Bu boyalar arasında hiçbir münasebet yokmuş gibi görünür ama bir de geri çekilip baktınız mı şaşırırsınız. Karşınızda parlak, büyüleyici bir tablo vardır.“
Lev Tolstoy
Kendi döneminde fark edilerek klasik yazarlar arasına girmiştir. Kara Keşiş, Köylüler, Asma Katlı Ev, Süs Köpekli Leydi ve Bektaşî Üzümleri isimli öyküleri de, Çehov'un eleştirmenlerce oyunlarından daha önemli olduğu vurgulanan 1888 yılından sonraki hikayelerinden seçilerek derlenmiştir.
Mutluluk kalıcı değildir, olmamalı da zaten, hayatın bir amacı veya anlamı varsa bunlar bizim küçük mutluluklarımızda değil, mantıklı ve büyük şeylerdir. İyilik yapın!
Sayfa 84 - Antik Dünya Klasikleri - Nisan 2015 basımı