Her birimizin yaşamına ve ölümüne karşı süregelen bu kayıtsızlıkta sonsuz affın, yeryüzünde akıp giden düzenin ve onun kusursuz mükemmelliğinin zapt ettiği rehinelerdik.
Sayfa 126Kitabı okudu
İnsanların gözünden hiçbir yere kaçamazsın.
Sayfa 158Kitabı okudu
Evim
Ahşap ev; camlarından kızıl biberler sarkan! Arsız gökdelenlerle çevrilmiş önün, arkan! Kefensiz bir cenaze, çırılçıplak, ortada... Garanti yok sen gibi fâniye sigortada!
Eskiden ne güzeldin, evdin, köşktün, yalıydın!
Madden kaç para eder, sen bir remz olmalıydın!
Bir köşende annânem, dalgın, Kur'an okurdu; Ve karşısında annem, sessiz gergef dokurdu. Semaverde huzuru besteleyen bir şarkı;
Asma saatte tık tık zamanın hazin çarkı.. Çam kokulu tahtalar, gıcır gıcır silinmiş;
Sular cömert, "temizlik imandandır" bilinmiş... Komşuya hatır soran sıra sıra terlikler.
Ölçülü uzaklıkta, yakın beraberlikler.
Seni yiyip bitiren, kırk katlı ejder oldu; Komşuluk, mâna ve ruh, ne varsa heder oldu. Bir yeni nesil geldi, üstüste binenlerden;
Göğe çıkayım derken boşluğa inenlerden.. Seninle sarmaş dolaş, kökten bozuldu denge; Vuran kimse kalmadı bu dâvayı mihenge... Şimdi git, mahkemede hesap ver, iki büklüm; Cezan, susuz, ekmeksiz, olduğun yerde ölüm!.. Evim, evim, vah evim, gönül bucağı evim! Tadım, rengim, ışığım, anne kucağı evim!
(1982)
Sayfa 333 - BÜYÜK DOĞU YAYINLARI / DEKORKitabı okudu
Her insanın kurtuluşu ruhsal faaliyette, hayatının anlamını ve doğruyu aramasında saklıdır.
Sayfa 148Kitabı okudu
Bizi mutlu eden hayal, bin tane gerçekten daha tatlıdır.
Sayfa 81Kitabı okudu
Evim
Ahşap ev; camlarından kızıl biberler sarkan!
Arsız gökdelenlerle çevrilmiş önün, arkan!
Kefensiz bir cenaze, çırılçıplak, ortada...
Garanti yok sen gibi faniye sigortada!
Eskiden ne güzeldin; evdin, köşktün, yalıydın!
Madden kaç para eder, sen bir remz olmalıydın!
Bir köşende annanem, dalgın Kuran okurdu;
Ve karşısında annem, sessiz gergef dokurdu.
Semaverde huzuru besteleyen bir şarkı;
Asma saatte tık tık zamanın hazin çarkı...
Çam kokulu tahtalar, gıcır gıcır silinmiş;
Sular cömert, "temizlik imandandır" bilinmiş...
Komşuya hatır soran sıra sıra terlikler.
Ölçülü uzaklıkta, yakın beraberlikler...
Seni yiyip bitiren, kırk katlı ejder oldu;
Komşuluk, mana ve ruh, ne varsa heder oldu;
Bir yeni nesil geldi, üstüste binenlerden;
Göğe çıkayım derken boşluğa inenlerden...
Seninle sarmaş dolaş, kökten bozuldu denge;
Vuran kimse kalmadı bu davayı mihenge...
Şimdi git, mahkemede hesap ver, iki büklüm;
Cezan, susuz, ekmeksiz, olduğun yerde ölüm!..
Evim, evim, vah evim, gönül bucağı evim!
Tadım, rengim, ışığım, anne kucağı evim!
Sayfa 333 - 1982
Sinirlenerek, "Mesele ne karamsarlık ne iyimserlik!" dedim. "Mesele insanların yüzde doksan dokuzunun duygusuz olması!"
Günler ne kadar verimsiz, geceler ne kadar boş geçiyordu.
...zaman zaman gözlerini kitaptan kaldırıp açık camdan dışarı, masasında bir vazonun içinde çiyden hâla ıslak duran çiçeklere baktı. Sonra gözlerini tekrar kitabına indirdi, tüm sinirlerinin huzurla titreştiğini hissetti.
İnsanoğlu hayvanların en aç gözlüsü ve yakışıksızı olduğundan pek çok şey insanların büyük bir kısmını yozlaştırmakta ve insanlıktan uzaklaştırmaktadır.
Puşkin'in dediği gibi, "Bizi mutlu eden hayal, bin tane gerçekten daha tatlıdır."
Hayata bakıyorum güçlülerin kibrini ve tembelliğini, güçsüzlerin önemsizliğini görüyorum; her yerde korkunç bir sefalet; nüfus yoğunluğu, ayyaşlık, dolandırıcılık, iki yüzlülük var.
Sayfa 82Kitabı okudu